Yaşadığımız deprem felaketinin izlerini uzun süre silemeyeceğiz. Futbola ara verdik, ancak paydaşların katkısı vardı bu süreçte. Gerçekten müthiş bir dayanışma gösteriyoruz. Sözün bittiği yerde ulus olarak kenetlendik.
Bu sıkıntılı günlerde futbol da konuşmadık, hakem de. Özellikle hakemler üzerinden reyting alanlar malzeme bulamadı, program yapamadı, can sıkıntısından kepenk indirdi. Doğrusu seviyorum bu sessizliği.
Ama biliyorum ki, yarından itibaren çok şey eskiye dönecek, aradaki boşluğu doldurmak adına hoşgörüsüz yorumlar bıraktığımız yerden devam edecek.
Perde açılıyor. Tanrı Merkez Hakem Kurulu başkanı Lale Orta ve ekibinin yardımcısı olsun.
Federasyon mu? Liyakatin olmadığı yerde kim kimden hesap soracak ki?
Devam eder mi?
Geçen haftaki Trabzonspor- Basel Konferans Ligi play-off maçında futbolumuz örnek bir tavır sergilemişti. Aralarında ezeli rekabetin yaşandığı kulüplerin başkanları omuz omuza “poz” vermişti.
Dilerim ligler yeniden başladığında aynı hoşgörü devam eder. Umarım anlık, günlük, göstermelik kalmaz bu güzellikler.
Başkanından futbolcusuna, teknik direktöründen taraftarına, futbolun aslında futboldan çok fazla şey ifade ettiği gerçeğinin altını çizen kalemler ceplere girmez inşallah. Umutlu muyum, keşke diyeceğim ama hayır.
Bu arada Hatayspor teknik direktörü Volkan Demirel’e de selam göndermek isterim. Futbolculuğunda hırçın tavırları ile pek çok insanın tepkisini toplayan, ama aslında kocaman ve sevgi dolu bir yüreğe sahip olduğunu hem Soma maden faciasında, hem son deprem felaketinde sessiz sedasız hissettiren Volkan’a, minnet duygularımı iletiyorum. Var olasın kaptan.
Köyümüze dönelim
Kış mevsimi geldi, yolumuz sıkça aktarların önünden geçer oldu.
Modern tıbbın yanında yıllardır kullandığımız alternatif yöntemler sağlığımız için elbette.
Önceki gün Ankara’da namı değer bir dükkana uğradık. Kuru kayısı 210, elma kurusu 180, mürdüm eriği 230, ıhlamurun kilosu 375 lira yazıyordu.
Geçen yıl köyde sözünü ettiğimiz meyvelerin yarısını ağaçta bırakmış, “kuş hakkı” demiştik.
Bu sene kararlıyız. Erişebildiğimiz kadarını toplayacak, ziyan etmeyeceğiz. Fazlasını kurutup, şifa diye dostlar ile paylaşacağız.
Trabzonspor gerçekleri
Trabzonspor uzun bir aradan sonra şampiyonluğa ulaşınca, bu sezonun da iddialı takımlarından biri olacağı düşünülüyordu.
Oysa gerçekler farklı. Yönetim ve teknik ekip aynı kaldı, ama oyuncu kadrosu çok değişti.
Yöre insanının heyecanı ve ruh halini bilirim. Başarının tekrarını bekler, coşkunun sürmesini ister.
Önce şampiyonlar ligi, sonra Avrupa ligi macerası ve son olarak UEFA Konferans ligine evrildi hedefler. O da Basel’de hüsrana dönüştü.
Bunları haftalar önce yazdığım vakit “niye küçümsüyorsun, önemli olan ülke puanına katkı değil mi?” eleştirisi almıştım. Oysa görünen köy kılavuz istemez, tehlike geliyorum demişti.
Kimse alınmasın. Gelinen nokta ortada. Avrupa macerası bitti, lig şampiyonluğu desen mucize yetmez.
Elde ne kaldı? Avrupa vizesi alabilmek için Abdullah Avcı’nın da itiraf ettiği gibi Ziraat Türkiye kupası. Nereden nereye değil mi?
Bakın çok ciddi bir tehlikeden daha söz edeceğim. Bu süreçte Trabzonspor maddi anlamda da büyük kayıplar yaşadı. Hiç şüphesiz Türk futbolunun bataklığa sürüklendiği gerçeğinden, bordo-mavili kulüp de payını alacaktır. Yakın gelecekte yaşanacak sıkıntılara şimdiden önlem alınmazsa, ne şampiyonluktan ne Avrupa’da yarışmaktan söz edebilir kimse!
Ahh şu Japonlar
“Deprem Allah’ın imtihanı ise, Japonlar kesinlikle soruları çalıyordur” - Ataol Behramoğlu