Galatasaray kağıt üzerinde fikstürün zor maçlarından birine sürpriz bir 11 ile başladı. Yahu Konyaspor’un tabeladaki puanına, yerine bak nasıl zor maç diye düşünenler çıkabilir. Ancak hocasını ve takımın yarısını kaybeden Konya ekibinin yeni hocasıyla bu maça gelene kadar henüz bir gol bile atamamış olması, onlar için bu maçın tek çıkış şansı olduğu gerçeğini ortaya koyuyor. Hele bir de forvet hattının büyük kısmını yenilemiş olmaları oyunlarını öngörülmez hale getiriyor.
Okan Buruk’un bu sezon en çok değişiklik yaparak çıktığı 11’de Galatasaray’ın yakaladığı uzun galibiyet serisinin ana oyuncuları eksikti. Ancak Okan Hoca forma adaletine önem verdiğini bir kez daha gösterdi. Yunus ve Mata bir hafta kötüyse diğer hafta Barış ve Rashica maça başlıyor. Rashica tipi futbolcular sizi asla hayal kırıklığına uğratmaz. Ortalamanın üzerinde teknik beceriye sahip, çalışkan, güvenilir. Hücum bilir ama savunmayı eksik etmez. Hepsinden önemlisi yedek kaldığında sorun çıkarmaması, uyumlu yapısı. Her hoca kadrosunda böyle oyuncu ister.
Galatasaray orta sahasında Torreira en kritik isim. Yokluğunda ikinci topları kazanmak ve yeniden hücum başlatmak sarı kırmızılılar için hiç kolay olmuyor. Biraz da bu sebepten Galatasaray her iki yarıya da pek iyi başlamadı. Ancak ilk yarı biraz Berkan’ın dinamizmi, biraz iyi işleyen kanatlar orta sahadaki defoları kapadı. Galatasaray’ın ataklarında bu sezon kanatların rolü önemli. Eğer oyunu kanatlardan genişletebilir ve top kaybı yaşamadan rakip ceza sahaya taşırsa orada bitiricilikte sıkıntı yaşamıyorlar. Konyaspor karşısında attıkları gol de böyle geldi. Abdülkerim’le kurulan oyun, Dubois’nın tam zamanında pası, Kerem’in asisti, Rashica’nın çalımı ve bitirişi.
İkinci yarı Konyaspor tam da düşündüğümüz gibi haftalardır aradığı golleri buldu. Okan Buruk değişiklikleri daha erken ya da daha farklı yapsaydı durum sarı kırmızılılar adına belki de farklı olurdu demek bitmiş bir maçın ardından kolay. Geçtiğimiz hafta da aynı şeyi söylemiştim tekrar edeyim. Galatasaray’ın oyununun olmazsa olmazı Mertens. Sadece orta sahayı forvet hattına bağlayan oyuncu olması değil; aynı zamanda Icardi’nin de oynamak istediği oyunu sağlıyor olması Mertens’i vazgeçilmez kılıyor. İkili sanki belinden birbirine bağlıymışçasına birbirine yakın ve büyük bir uyum içinde oynuyor. Her ne kadar yerine oynayan Rashica iyi bir maç çıkarmış da olsa Icardi’ye uzak oynaması ve ideal ikili uyumunu henüz yakalayamamış olmaları, Arjantinli oyuncunun istediklerini yapması için yeterli olmadı. Bu sebeple ilk defa Icardi’yi maç içinde bu kadar tepkili gördük.
Bu serinin bir yerde incineceği belliydi. Galatasaraylılar puan kaybedince nasıl hissedildiğini uzun bir aradan sonra hatırladı. Hala lider durumdalar ancak bu kadar yıldız isimlere rağmen onlar da yenilebilir olduklarını rakiplerine gösterdiler. Bu durumda bundan sonraki her maç Galatasaray için final maçı olacaktır.