Görüyoruz ki, Fenerbahçe’nin potada Avrupa çapındaki büyük başarısı uzun süre gündemimizden düşmeyecek.
Düşünün dört yılda üç kez Final Four oynayan sarı-lacivertli ekip, Avrupa’nın 1 numaralı organizasyonu Euroleague’de şampiyonluğu kucaklaması büyük başarıdır. Elbette bu başarıda oyuncuların katkısı asla yadsınamaz. Ne var ki, böylesi bir ekibi yönetmek de bilgi-birikim ister. Obradovic potada bir ilke imza attı, bu anlamda alkışı hak ediyor. Obradovic, çok ilginç bir fotoğraftır. Karşılaşmaları adeta yaşıyor, hatalarda çılgına dönüyor, oyuncu hamleleri, taktiği müthiş, kulvarında çok iyi... Maçlardaki yüz ifadesine bakın, o sevimli, sempatik fotoğraf, hatalarda müthiş bir değişime uğruyor. Maç bitiyor, orijinine dönüyor; babacan, samimi...
Gerek futbolda, gerekse başka spor branşlarımızda işte bu tipte, bu kalibrede hocalara her zaman şapka çıkarmışımdır. Bu başarıda Obradovic’in katkısını tartışılmayacak kadar yüksektir.
Gölge düşürmeyin
Efendim, spor kamuoyunda Fenerbahçe’nin Basketbol Takımı’nın neredeyse tamamının yabancı oyunculardan oluşması tartışılıyor. Takımda altı yerli oyuncu var, çoğu da forma şansı bulamıyor, doğru... Olympiakos maçının kadrosunda ise iki yerli oyuncu var. Farklı renklere gönül verenler, bu faktörü öne çıkarıp, kazanılan bu büyük başarıya gölge düşürmek istiyorlar akılları sıra! Yoo buna karşı çıkarız, Obradovic’in kantarında ‘torpil’ kelimesi yoktur, iyi oynayana o formayı vereceğini adım gibi biliyorum.
Hadi futbola dönelim istersiniz, bir de o kulvara bakalım ne dersiniz? Gaziantepspor maçında büyük bir olasılıkla ikinci kez ipi göğüsleyecek ve üçüncü yıldızı takmaya hazırlanan Beşiktaş’ın kadrosunu anımsayın. Fabri, Marcelo, Tosic, Adriano, Quaresma, Atiba, Aboubakar, Talisca, Babel, Mitroviç, Rhodolfo, Beck ve Demba Ba...Yarısından çoğu, iskelet kadronun değişmezleri. Buna ne diyeceğiz peki? Bu faktörler, asla kazanılan zaferlere gölge düşürmez, düşüremez.
Bu da bir ‘sosyal’ vaka!
Hangi renklere gönül verirsek verelim, Fenerbahçe’nin potadaki başarısı asla küçümsenemez, alkışı da övgüyü de fazlasıyla hak ediyor.
Fenerbahçe de bizim ülkemizin takımı... Onun başarısı herkese gurur vermelidir. Ne var ki görüyoruz ki, sarı-lacivertli takımın ezeli rakiplerinden kutlama adına ‘tık’ yok. Ayıp ettiler!
Hangi takım, ülkemize hangi kupayı getirirse, onu baştacı etmek bizlerin asli görevidir, bunu bilir, bunu söyleriz.
Hele şu sosyal medya yok mu? Bunları kullanmayı asla bilmiyoruz, vesselam! Pascal Nouma’nın Beşiktaş sevdalısı olduğunu bilmeyen yok. Ülkemizde yaşıyor, burada çalışıyor, yani o artık bizden biri... Nouma iyi arkadaşımdır. Sıkça görüşürüz. Efendim, Nouma Fenerbahçe’nin potadaki başarısını twitter hesabından kutlamış, iyi de yapmış. Vayyy sen misin bunu yapan! Sosyal medyada saldırıya uğramış, üzülmüş, öfkelenmiş, hesabını kapatmış.
Arkadaşlar... Sosyal medya kullanıcıları... O kulvarlar hakaret etme yeri değildir. Düşünceniz varsa, medeni şekilde ortaya koyarsanız, yan yollara sapmazsınız! İşi hakaret boyutuna götürenler, benim penceremden fikri-zikri olmayanlardır! Artı, sporun dostluk ve barış köprüsü olduğunu ne çabuk unutuyoruz?
Kaldı ki sosyal medyada bu anlamda bir fırsattır, tabi ki iyi kullanmasını bilene! Bu kulvarlardan yıllardır göremediğiniz, çocukluk arkadaşlarınızı yakalıyorsunuz, dostluklar kuruyorsunuz. Sosyal medya bunun için var, hakaret için değil! Bu yolu tercih edenleri görüyoruz, ya hakim karşısına çıkarılıyor ya da sevdiği renklerin üyeliğinden ihraç ediliyor!
Işıklar içinde uyu Baba
Öyle laf olsun diye kimseye ‘efsane’ ya da ‘baba’ denmez. Bu apoletleri takmak için sadece yetenekli sporcu olmak da yetmez. Recep Adanır (Baba Recep), efendiliği, kişiliği, yeteneği ve de adamlığıyla Beşiktaş’ın efsanelerinden birisidir.
Saha dışındaki duruşu ve davranış biçimleriyle de ‘baba’ unvanını hak etmiş bir fotoğraftır. Kendisini tanıma fırsatı bulduğum için şanslıyım. Muhabirlik yıllarımda yollarımız Recep Ağabey ile sıkça çakışmıştır, hep saygı duydum.
Baba Recep Ağabeyimizi de geçtiğimiz günlerde kaybettik. Ruhu şad olsun, ışıklar içinde uyusun. Ailesine ve yakınlarına baş sağlığı diliyorum.
Bu gönül seni asla unutmayacak Recep Ağabey...