Çok keyifli bir mücadele olduğunu söylemek çok zor... Tadı - tuzu yoktu! Kaldı ki, G.Kore öyle hafife alınacak bir takım asla değil... Son Dünya Kupası’nda ikinci turu yakaladılar, Asya Kupası’nda da yarı finale kalma becerisini gösterdiler.
Tabii ki, kantara koyarsak, elbette biz ağır basarız...
Ancak dünkü mücadelede bu ağırlığımızdan eser yoktu!
Rakibe çok ciddi pozisyonlar vermedik, vermesine de, ofansa fazla adamla çıkamadık, Umut’la bir pozisyon bulduk, onu da direğe nişanladık!
Hiddink, takıma yeni yüzler, yeni heyecanlar arıyor, geleceğin kadrosunu oluşturmanın peşinde.
Doğru bir adım, ancak önümüzde Avusturya maçı var, rakibimiz büyük bir çıkış içinde, Allah korusun, o maçta da puan kaybedersek, ikincilik bile bizim için hayal olur.
Bu da bir gerçek!
Emre Belözoğlu’nu eleştirirken, içimiz acıyor, doğrusu!
Ne var ki, bazı gerçekleri görmemezlikten gelemeyiz!
Sen kaptansın, sorumlulukların bir hayli fazla...
Hazırlık maçı da olsa, sahada kalmaya mecbursun!
Rakibin sana ne kadar kasıtlı faul yapsa da, profesyonel ve kaptan olduğunu asla unutmayacaksın!
O sahada kalacaksın, arkadaş!
Neyse... Hiddink arayışlarını sürdüre dursun...
Ancak bir gerçek var ki, bu takımın temel taşlarıyla asla oynayamazsınız!
Yani, bu takımın vazgeçilmezleri var...
Örnek Gökhan Gönül... Yeri zor doldurulacak bir isim, alternatifi bile şu aşamada yok bizce... Düşünün on kişi kaldık, otuz dakika eksik mücadele ettik, Gökhan Gönül oyuna girdi, bu dezavantajımızı, avantaja çevirdik. Hatta 10 kişi kalmamızı bile hissettirmedi diyebiliriz.
Özet... Millilerimiz, Trabzon’da futbolseverlere keyifli bir maç sunamazken, Avusturya maçı öncesinde soru işaretleri bıraktılar!