Hedef kaçtı mı, ne moral kalır, ne de konsantrasyon! Bu faktörlere bir de sakatlıkları eklersek, ne kadar büyük takım olursanız olun göze hoş gelen futbolu ortaya koyamazsınız. Tıpkı dünkü Beşiktaş gibi. Elbette hedef de kaçsa, Quaresma, Negredo, Tosiç ve Pepe’den yoksun da olsanız, düşmeye aday takımın karşısında özellikle ilk yarıda böylesi futbol ortaya koyma hakkınız yoktur!
* * *
Osmanlıspor’un durumu çok kritik, futbolcular da bunun farkında! Aslında kadrosu çok kötü değil, tam tersi etkili kramponlara sahipler... Örnek mi Serdar Gürler, valla aslanlar gibi, hem savaştı, hem de iki gol attı. Özellikle ikinci goldeki röveşatası harikaydı. Ancak Anıl Karaer’in 48’de kendi kalesine gol atması, ev sahibi takımı moral olarak oyundan düşürdü. Nitekim oyuna sonradan giren Mustafa Pektemek 50’de skoru 2-1 yaptı, altı dakika sonra yine Serdar Gürler durumu eşitledi.
* * *
Beşiktaş’ın eksiğini-gediğini iyi değerlendiren Osmanlıspor, ilk yarıda akıllı bir oyun taktiğiyle sahaya çıktı, savunmasını sağlam tuttu, kontra toplarla pozisyon aradı, bundan da iki gol çıkardı. Gürler’e lafımız yok, ancak Kartal’ın savunmasına lafımız çok! Dememiz o ki, Tosiç ve Pepe’niz yoksa, o golleri yersiniz! Yani taş yerinde ağırdır, devşirme stoperlerle ancak bu kadar olur!
Nitekim Şenol hoca ikinci yarıda Necip’i ortaya sahaya çekti, Lens’i, savunmaya yerleştirdi, doğru da yaptı. Yani Beşiktaş, sahaya ağırlığını koydu, kanatlardan yüklendi, Vagner Love kafayla Kartal’ı öne geçirdi. Aslında atamadığı bir gol var ki, kaleci ile karşı karşıya, o da şaşırdı, biz de!
İşin özeti Kartal, Ankara’da ikinci yarıdaki oyunuyla üç puana kanat çırparken, Osmanlıspor’u da kaderiyle baş başa bıraktı! Valla Osmanlı düştü gibi, çünkü Akhisar deplasmanında lige noktayı koyacak, yani işi mucizelere kaldı!