Neymiş, Adana Demirspor’da 13 oyuncu yokmuş? Kimi kırmızıya, kimi sakatlığa, kimi de statütüye takılmış! Takılsa ne olur, takılmazsa ne olur? Ne yani, yokların yerine oynayanları çizgi dışına mı atalım, yok mu sayalılm?
Niang, Belhanda, Yusuf Sarı, Yusuf Erdoğan ve Emre Akbaba’yı nereye koyacağız? Aslanlar gibi takır-takır top oynadılar, bileklerinin hakkıyla maçı farklı kazandılar. Yani eksik olan Demirspor değil, benzetme yerindeyse eksik olan Kartal idi!
Alın size Belhanda... Müthiş tecrübe 8’de harika bir gol attı. Alın size Niang... Takım arkadaşına nazire yaparcasına 17’de fotokopi gibi farkı ikiye taşıdı.
Bir eksik kadroya bakın, bir de Kartal’ın tam kadrosuna? Ev sahibi takım, buldu mu atıyor, Kartal ise, üretti üretmesine de, gelin görün ki eli hep boş döndü bu yarıda!
Cenk Tosun’un iyi niyetine lafımız yok. Gol için çırpınıyor, atamıyor. Acaba kurşun mu döktürsen kardeş!
Demem o ki, baskıyı yapan Kartal, golü yiyen yine Kartal... Olacak iş mi arkadaş? Üstelik ikisi de cezaalanı dışından ve aynı köşeye! Mert’te şaşırdı beni, o mesafeden o golleri nasıl yer?
Bu oyun böyledir, üç puan umuduyla gelirsiniz, hayal kırıklığıyla evinize dönersiniz. Kartal, skoru değiştirmek için her yolu denedi, denemesine de, 59’da Emre Akbaba’nın kafa golü farkı üçe çıkarırken, Kartal’ın ‘puan’ umutlarını yerle bir etti. 75’de ise Yusuf Erdoğan sahne aldı, farkı dörte taşıdı.
Kartal’ın savunma bloğuna bakın... Dağınık, şaşkın, rakibin her atağında adeta yol geçen hanı gibiydiler. Faturası da ağır oluyor! Aboubakar ne yapsın? Yalnızları oynadı, baktı ki olmuyor, 78’de adeta kendi üretti, kendi attı.
Rashica 90’da köşeyi buldu, fark ikiye indi. Ancak uzatmalarda Yusuf Erdoğan’ın şutu üst direkte patlarken, Kartal, zirve yarışında bir darbe daha aldı.
İşin özeti, her maçın ilk yarısında Kartal’a bi haller oluyor, nedense ikinci yarıda vites yükseltiyor, ama iş işten geçiyor. Bu görünen kronikleşmiş hastalığın doktoru Şenol Güneş’dir, inşallah kısa sürede sağlam bir reçete yazar, yoksa...