Kadınların tek farkı, maşallahları var, doksan dakika susmamaları... Hem Fenerbahçe’yi ‘protesto’ ettiler, hem de Beşiktaş’ı ateşlediler. Valla yalan söylemeyeyim, onların çığlıklarından, bitmek tükenmek bilmeyen enerjilerinden inanın biz bile etkilendik, hatta maça konsantre olmak da bile zorlandık.
Böylesi çığlıkların gökyüzüne yükseldiği derbide biz de doğal olarak adına yakışır bir futbol beklentisine girdik. Üstelik Galatasaray’ın zirve yarışında iki puan kaybetmesi, İnönü’deki mücadeleyi daha kritik bir konuma getirdi.
Bu tabloda iyi futbol beklemek, lüks olarak kabul edilmemeli... Ne var ki, ilk yarıdaki futbol hiç de bu maça yakışacak cinsten değildi. İki takımın kontrollü ve bol paslı oyunu tercih etmeleri, birbirlerinin açıklarını aramaları, bu tablonun oluşmasında en büyük faktör idi bizce. Özetle ilk yarı dağ fare doğurdu!
Ancaak bitime bir dakika kala Quaresma’nın sıfıra kadar inip, topu savunmanın arkasına kesmesi ve Almeida’nın şut gibi kafa golü, ikinci yarıdaki üst düzey mücadele ve kaliteli futbolun habercisiydi. Haftalardır sahada dolaşan Quaresma’nın varlığını dün ilk kez bu asistte hissettik dersek abartmış olmayız. Almeida, kim ne derse desin, Kartal’ın forvetteki en büyük kozudur. Cezası bitti, golle döndü, sadece golde değil, en azından rakip savunmayı boyuyla posuyla rahatsız ediyor, stoperlerin ofansa çıkmasına set çekiyor.
İkinci yarı müthiş bir mücadele izlerken, bol gol pozisyonlarına da tanıklık ettik. Hele Beşiktaş adına kaçan yüzde yüzlük fırsatlar var ki, kadınlar saçlarını başlarını yoldular. Örnek mi, Veli Kavlak ve Almeida... Hadi, Veli telaşlı, acemi, hâlâ çırak konumuda... Peki, Almeida’ya ne demeli... Müthiş bir kafa golü atıyor, ancak kaleci ile karşı karşıya kaldığı pozisyonu kaçırıyor.
Futbolda evdeki hesap çarşıya bazen uymuyor. Tıpkı Fenerbahçe’nin, Galatasaray’la puanları eşitleme hesaplarıyla geldiği İnönü’den üç puan kayıpla ayrılması gibi.
Beşiktaş haftalardır ilk kez kazandı, taraftarının ve de yönetimin gönlünü alırken, zirve yarışını da daha renkli hale getirdi.