Ahhh o kara elmas, ahhh... Onca canımızı - ciğerimizi aldı bizlerden... Yüreğimizi yaktı-yıktı. Geride onarılması zor acılar bıraktı. Ne tadımız, ne de tuzumuz kaldı... Bu tabloda gel de işini yap, mutluluğu yakala! Yook, olmuyor, parmaklarımız tuşlara gitmiyor!
Söylenecek bir çift sözümüz var elbette... Bu güzelim ülkenin, güzel insanları bu acıları asla ve asla hak etmiyor.
Onca insan bir lokma ekmek uğruna canlarından oldular, yüreğimizi dağladılar. Mekanınız cennet olsun güzel kardeşlerim.
***
Bu oyun nafakamız, parmaklarımız fren yapsa da, yazmak zorundayız, bağışlayın bizi.
La Liga’da ülkemizi başarıyla temsil eden Arda Turan’ı sezon başından bu yana yalnız bırakmadık, zaman zaman Madrid’de konuğu olduk, söyleşiler yaptık.
Malaga maçında da oradaydık, olası şampiyonluğu birlikte kutlamak istedik, ancak kısmet değilmiş...
Arda ile vedalaşırken, “Ağabey, Nou Camp’ta işimiz zor. Ancak, biz istemediğimiz sürece elimizden hiç kimse bir şeyi alamaz” sözleri hâlâ kulaklarımda çınlıyor... O sözleri söylerken samimiyeti, ışığı, inanmışlığı gözlerinde görmüştüm.
Haklı da çıktı. Atletico tam tamına 18 yıl sonra La Liga’da şampiyonluk kupasını kaldırırken, Arda da gururumuzu okşadı.
Belki erken sakatlanıp çıkması büyük şanssızlığıydı ancak üçüncü yılında kupa koleksiyonuna İspanya şampiyonluğunu da eklemeyi başardı. Onu yürekten kutluyoruz.
Şunu da eklemeden geçmeyelim; A.Madrid’in bu tarihi başarısında en büyük faktör inanmışlık ve güven duygusudur. Şimdi sırada Devler Ligi finali var...
Favori mi? Elbette A.Madrid...
Niye mi? Çünkü onlar artık La Liga’nın şampiyon takımı da ondan.