Fatih Terim, benim penceremden hep zor günlerin adamıdır. İmparator, Galatasaray sevdalısıdır, o ilklerin adamıdır. Pes etmek kelimesi onun lugatında yoktur. Mücadeleyi sever, başarı için gecesini-gündüzüne katar. Omuzlarındaki yıldızlara erişmek, onun rekorlarını kırmak zordur, hatta imkansız gibidir. Dokuz sezona 6 şampiyonluk sığdırmak kolay mıdır? Dört kez üst üste şampiyonluk yaşayan, başka bir teknik adam var mıdır?
UEFA Kupası, onun için zirvenin son noktasıdır. Belki iç hatlardaki rekoru egale edilebilir ya da kırılabilir. Peki UEFA Kupası? İşte zorlukların en büyüğü de budur. Keşke diğer takımlar, diğer değerli hocalarımız da bunu başarabilse...
Fatih Terim hocamız, övgüyü de alkışı da fazlasıyla hak ediyor. Bilgi-birikimi, tecrübesi, teknik donanımı, rakip analizlerinde de bir numaradır.
Bu oyunda motivasyon elbette önemlidir. Ancak sadece ufak bir parçasıdır. Sanıldığı gibi başarılar öyle motivasyonla falan yakalanmıyor. Terim’in o erişilmez başarılarını sadece motivasyona bağlamak, haksızlıkların en büyüğüdür. Haaa ayrıca bu da Terim’in bir özelliğidir, artısıdır. Fatih Terim’i şampiyonluğu nedeniyle bir kez daha buradan kutluyor, başarılarının devamını diliyorum.
Zirve yarışından bu kadar keyif aldığım bir sezon anımsamıyorum. Ülkemizin yetiştirdiği değerli hocalarımızın bu yarışta olmaları da bir gerçeği ortaya koydu. Bizim halimizden, bizim hocalarımız anlar. Tıpkı bu sezon olduğu gibi...
Fütürist bu kez yanıldı
Beşiktaş Teknik Direktörü Şenol Güneş’in yakın dostu ve yardımcısı Mehmet Kulaksızoğlu’nu herkes tanır, iyi bilir. İnsanlara yaklaşımı hep pozitiftir, sevgiyle doludur.
Yıllardır tanırım, öyle kolay kolay sinirlenmez, olaylara hep espriyle yaklaşır. Diğer önemli özelliği ise geleceğe dair öngörüleridir. Hiç sekmedi, taaa bu sezona kadar hep on ikiden vurmuştur. Bu nedenle Mehmet hocaya ‘fütürist’ derler. Yani gelecek senaryoları üzerine düşünen ve geleceğe dair öngörülerde bulunan kişi...
Geçtiğimiz günlerde kendisini aradım, bir süre sohbet ettik. Mahcuptu bize karşı! Çünkü sezon başındaki muhabbetlerimizde Beşiktaş’ın şampiyon olacağını söylemişti, ilk kez sekti! İster inanın, ister inanmayın Mehmet hoca, maçlarla ilgili skor tahminlerinde de pek iddialıdır.
Daha konuşmama başlamadan, “Herkesten özür diliyorum” dedi, şaşırdım! Ümraniye’de Recep usta var, yani baş aşçısı. Recep Usta’nın oğlu Kaan Talha da sıkı Beşiktaşlı... Şampiyonluğun kaçmasından sonra Ümraniye’de Mehmet hocanın önünü kesmiş, üzgün ve de sinirli bir şekilde “Hani Beşiktaş şampiyon olacaktı” diyerek tatlı-sert hesap sormuş tecrübeli teknik adamdan!
Kaan Talha’nın bu çıkışı, Mehmet hocamızı çok üzmüştü. “Haklısın, senden özür diliyorum” diyerek gönlünü almaya çalışmış ama nafile... Kaan Talha ağlamaklı bir şekilde yanından ayrılırken, Mehmet hocamız ne yaptıysa olmamış.
Mehmet Kulaksızoğlu, yani “fütürist” ilk kez yanılmış olmanın üzüntüsünü telefonda dile getirdi. Kulaksızoğlu, “O an çok üzüldüm. Haklıydı Kaan Talha. Çünkü hep benim öngörülerime değer veriyordu. Onu üzdüğüm için özür diliyorum. Sadece ondan değil, Beşiktaş Başkanı Fikret Orman’dan, camiadan özür diliyorum” dedi.
Bizim fütürist, ilk kez sezona dair öngörüsünde ıskalamıştı! Teselli bize kaldı, ‘canın sağ olsun hocam’ dedik, demesine de, bir türlü başarılı olamadık.
Güle güle güzel adam
Ünal Büyükaycan... Türk basketbolunun efsane oyuncularından, büyüğüm, hatta ağabeyim Ünal Büyükaycan’ı kaybettik. Vefatını geç duydum, kahroldum.
Yıllarımın büyük bir bölümünü Ünal Ağabey ile aynı masaları paylaşarak geçirdim, onu tanımaktan müthiş gurur duydum. Galatasaray’da da oynamasına karşın, Beşiktaşlıydı. Ama öyle böyle değil, fanatiğiydi Kartal’ın... Siyah-beyazlıların kötü gidişatlarına öyle bir üzülürdü ki, anlatamam. Sohbetlerde sıkıysa Beşiktaş’ın aleyhine bir kelime edin. Mümkün mü? Ortalığı savaş alanına çevirirdi Ünal Ağabey... Hiç unutmam, ne zaman karşılaşsak, “Oğlum Bilal, Beşiktaş’la ilgili kötü bir şey yazma” diye uyarırdı.
Sportmendi, rakiplere hep saygı duyardı ama Beşiktaş’ı bir başka severdi Ünal Ağabey... Levent İnanır ile yaptığı futbol muhabetlerine doyum olmazdı. Ancak gerilim de o masaların vazgeçilmeziydi. Ünal Ağabeyimizi kızdırmayı çok severdi.
Ahhh be Ünal Ağabey ahh... Seni çok ama çok özleyeceğiz. Güle güle güzel adam, ışıklar içinde uyu...