Süleyman Abi, keşke aramızda olsaydın, senin yaşam biçimin olan Beşiktaş’ını izleseydin, inan gurur duyardın.
Valla, bir yanda Beşiktaş, diğer yanda binlerce taraftarın Arsenal’e Olimpiyat Stadı’nı zindan ettiler, dizlerinin bağlarını çözdüler! Hele hele Demba Ba’nın başlama düdüğüyle birlikte orta sahadan rakip kaleye gönderdiği şut var ki, kaleci çataldan güçlükle tokatlarken, Wenger’in yüreği ağzına geldi.
Baba, Bilic, İsmail Köybaşı’nı savunmanın sağına çekti, harika bir iş yapmış. Hiç sırıtmadığı gibi, ofansif çıkışlarda da başarılıydı.
Beşiktaş, tam bir takım oyunu oynadı... Arsenal’e inanılmaz bir baskı kurdular. Topun kaybedildiği anlarda pres yaptılar, özellikle ilk yarıda pozisyon ürettiler, ama bunları gollerle taçlandıramadılar.
Özellikle Demba Ba, klas bir oyuncu, rakip kaleye üç kritik şut attı, gole dönüşmedi.
Bir de Veli’miz var, o da iki pozisyon buldu, o da atamadı.
Olcay’ın kaçırdığı bir pozisyon var ki, atsa, herşey terse dönecek, rövanş için belki Beşiktaş büyük avantaj elde edecek..
Peki, Arsenal nasıldı, dersen, öyle sanıldığı kadar büyütülecek bir takım değil, inan baba...
Bir - iki kez kalemizde tehlike yarattılar, ama Tolga ve savunma gole izin vermedi.
Konuk takımın oyuncularının siyah bantlarla sahaya çıkmaları, senin büyüklüğünü bir kez daha gösterdi baba... Çocukların da siyah formayla mücadele ettiler, gol atamadılar, ama ortaya koydukları mücadeleyle, merak etme senin yüzünü kara çıkarmadılar.
Olimpiyat Stadı’nda Eski Dostlar şarkısını da tribünler hep bir ağızdan söyledi Baba...
Eksiğimiz yok muydu, elbette vardı... Özellikle baskı kurduğumuz anlarda, üçüncü bölgede sayısal çoğunluğu bir türlü oluşturamadık, rakip iyi kapandı, açma konusunda becerikli olamadık. Ne var ki, bitime iki dakika kala yüreğimiz ağzımıza geldi, Allah’tan top direkten döndü. Arsenal’ın en büyük özelliği duran toplarda etkili oluşları, hepsi o kadar.
Baba, uzatma dakikalarda hakem Bilic’i tribüne gönderdi, haklıydı. Çünkü bu oyunda en fazla teknik adamların kararlar ne olursa olsun, sinirlerine hakim olmaları gerekir değil mi? Neyse sevgili Süleyman Abi, mekanında rahat uyu. Kartal’ın çocukları, o üstün oyunda golü bulamadı, avantaj kaçırdı, ancak Arsenal asla yenilmeyecek takım değil, inan.
Kişisel olarak umutluyum... Yeter ki, Arsenal’ı gözlerinde büyütmesinler.
Ellerinden öperim Baba...