En ufak kötü gidişatta, her ne işse faturayı hopp teknik adama çıkarırız, alışmışız! Ya oyuncu tercihlerini ya da tabeladaki skora bakarız, gerçekleri unuturuz! Bu oyunun asıl aktörlerini adeta sümen altı ederiz! Hiçbir teknik adam bindiği dalı kesmez, hele Güneş gibi bir tecrübe aslaaa! Beşiktaş formasının ağırlığı var, onu taşımak mangal gibi yürek ve de yetenek ister. O formanın içine giriyorsanız, varınızı yoğunuzu ortaya koyacaksınız, lamı cimi yok arkadaş! Paralarınızı tıkır tıkır alıyorsunuz, bir eliniz yağda, bir eliniz balda, daha ne istiyorsunuz?
Bu oyunda işler ters gitmeye görsün, Trabzon yenilgisinin esintileri hala Beşiktaş’ta sürüyor, üzüntüleri yüzlerine yansıyor, atamamışlar üzerlerinden! Kayseri çantada keklik değil, bunu ilk yarıda gördük. Efendim topla oynama yüzdesi Kartal’dan yana ama topla oynasan ne olur, oynamasan ne olur, istersen al evine götür, pozisyon üretimine yansımıyorsa ne anlamı var ki! Koca ilk yarıda Ghezzal ve Chamberlain’in kaleyi bulan şutları var, hepsi o kadar!
Bir duran top, arka direkte Mane, kafayla tamamladı, üstelik dakika 47! Bu gol Kartal’da tokat etkisi yaptı, gerçek kimliğine büründü, Kayseri’ye adeta nefes aldırmadı. Kartal’ın aklı başına geldi, önce Aboubakar, ardından da maç süresince deneyen Chamberlain Kartal’ı ipten aldı! Ahh kaptan Cenk ahhh, at o golü, hem sen, hem de takım rahatlasın, tek farklı galibiyetler sıkıntılıdır, biliyorsun.
Ve Beşiktaş, ikinci yarıdaki baskılı oyunuyla, bence çok önemli bir galibiyet aldı. Trabzonspor yenilgisi ile şoka giren Kartal, öyle veya böyle üç puana kanat çırparken, benzetme yerindeyse, komadan çıktı, Kayserispor’a da ilk yenilgisini tattırdı.