Öyküyü Gürtay Kıpçak anlattı:
Memleketin birinde göçmen kuşun tembelliği tutmuş... Kışı olduğu yerde geçirmeye karar vermiş, güneye kanat çırpan arkadaşlarına “Gelecek baharda buluşuruz, ben buradayım” demiş...
Günler çabuk geçmiş, sonbahar kışa dönmüş... Tembel kuş soğuktan titriyor. Karnını doyuracak böcek yok, solucan yok, açlıkla baş edemiyor. Sonunda, “Biraz geç kaldık galiba” demiş, “Acele güneye uçmalıyım!”
Yukarıya doğru kanat çırptıkça hava daha da soğumuş, kanatları donmuş tembel kuşun. Yere çakılmış... Artık son nefesini vermeye hazırlanırken...
Oradan geçen bir inek “lap” diye üstüne pislemiş.
Tembel kuşun donan kanatları, o pislikle ısınmış... Damarlarındaki kan hızla dolaşıma girmiş...
“Bu bir mucize!” demiş tembel kuş, “Tanrım yaşıyorum, yaşıyorum!” diye cik cik ötmeye başlamış...
O sırada oradan geçen bir kedi, “Hayret demiş, ilk kez öten bir bok görüyorum!”
Merakla inek dışkısını karıştırıp cik cik öten kuşu bulmuş, afiyetle yemiş.
Bu öyküden çıkarılacak ders var elbette :
1) Size her bok atan düşmanınız değildir.
2) Sizi bokun içinden çıkarıp kurtaran herkes de dostunuz olmayabilir.
Siz siz olun, boka batacak yanlışlardan sakının. Olur da batarsanız, pişmanlığınızla hatalarınızı gözden geçirin, o bataktan çıkmak için aklınızı kullanın!
***
Peki bu öykünün spor gündemiyle ne ilgisi var, derseniz...
Günlerdir birbiriyle didişen, karşı tarafa sürekli sorular sorup taraftarlarını dolduran, öfkeyi ve nefreti pompalayarak özeleştiriden kaçan kulüp yöneticilerini gösteririm size.
Hep birlikte ihtiraslarını öne çıkarıp akıl tutulmasına uğrayarak kulüplerini yüz milyonlarca lira borca sokan onlar değil mi ?
Borç batağının içinde ötüp duruyorlar işte.
***
Başkanların karşılıklı sorgulamalarında, Sayıştay denetçisi edasıyla hesap sorup suçlarken başvurdukları en temel konu, iki kulübün de “devletten ne götürdükleri”...
Haydi, eğri oturup doğru konuşalım.
Bugüne kadar devlet ne yaptıysa kulüplere katkı, destek ve yardım adına... İyi yapmıştır, babalık yapmıştır.
Şu özelleştirme çağında sporun çarklarını yine devlet döndürmektedir.
İyi ki o statlara kondunuz. İyi ki, spor salonu yaptınız, iyi ki otel diye siz işletiyorsunuz. Dağ başında kadın satışı yapan, uyuşturucu sağlayanlara da verilebilirdi o olanaklar.
Yeter artık, onca yanlışın içinde bocalayıp dururken birbirinize dil uzatmayın.
Devleti pişman etmeyin.
Ve lütfen susun...
Susun da motor soğusun!
Kupa’ya giden kardeşlere
Bu akşam başkent Ankara’da Ziraat Türkiye Kupası finaline gidiyorsunuz. Biliyorum, coşkulu, heyecanlı ve iddialısınız.
Fenerbahçe - Trabzonspor... Tıpkı eski yılların Cumhurbaşkanlığı Kupası maçları gibi, şenlikli bir futbol akşamından pay almanızı dilerim. Haydi, sevginizi ve saygınızı da alın yanınıza, maça öyle gidin.
Öfkenizi çöpe atın, gülün eğlenin... Zaferin coşkusuna da kaybetmenin hüznüne de hazırlıklı olun.
Sakin olun, şeytana uymayın. Saha içindeki futbol emekçilerini hep birlikte alkışlamanızı öneririm. Gözlerinizden öperim!
Uçan ve Uçar
Kulüplerle TFF arasındaki ilişkiler bugüne kadar çok sağlıklı yürümedi. Nazlanan kulüplerin kaprisine federasyonlar teslim oldu. Alınan her karar önce kulüplerde devşirildi, sonra federasyonda deftere geçirildi. Dün öğrendim ki, 20 yaşaltı Milli Takım Teknik Direktörü Feyyaz Uçar, Salih Uçan konusunda kesin ve net konuşmuş: “Şimdi göndermezseniz, bir daha hiç çağırmam...” Bu kararlı tutumundan dolayı Feyyaz Uçar’ı kutluyorum. Fenerbahçe’den de genç yıldız adayı için anlayış göstermesini diliyorum.
Mert Aydın
Adını ne de güzel hak ediyorsun, değerli meslektaşım... Atletizmden yüzmeye, futboldan basketbola, bokstan haltere kadar sporun her dalında bilgin ve birikimin, duyarlı bir vicdanın var. NTV Spor’da seni izlerken, meslektaşım olduğun için gurur duyuyorum. Bir yol açtın, önümüze düştün, yol gösterdin...Sonra baktın ki en güvendiklerin yanında değil... Merak etme yine sen kazanacaksın. Yalnız da değilsin.
Aynen devam... Bu ülkenin hem aydın mertlere, hem de mert aydınlara ihtiyacı var. Tıpkı senin gibi!