Her maçın alfabesi farklıdır, fakat iki takım arasında oynanan maçların hikayesi daha da farklı olmuştur. Öyle ki gazozuna maç yapsalar kapalı gişe oynarlar. Dün olduğu gibi…
Trabzonspor şampiyonluğunu ilan etmek için şafak sayıyor. Gün saydıkları, altın sezonlarından bir yıl yaşadıkları Süper Lig’de, Galatasaray ve Beşiktaş’tan sonra Fenerbahçe’yi 25 sene sonra evinde devirerek, taraftarına bir nevi şampiyonluk kutlamalarının provasını yaptırmak istedi Trabzonspor.
Kötü bir sezon geçiren Fenerbahçe de ligin tozunu atan Trabzonspor’u yenmesi halinde; bir yandan hayal kırıklığına uğrattığı camianın gönlünü almak, diğer yandan lig ikinciliği iddiasını sürdürmek isteyecekti…
Maçla ilgili yazacaklarımıza gelince…
18. dakikada İrfan Can Kahveci’nin kırmızı kart görüp takımını bir eksik bırakması maçın, genç AhmetCan’ın, 35’te Uğurcan’ı geçip Trabzonspor ağlarına gitmekte olan topun gol olmasını engellemesi ilk yarının kırılma anlarıydı.
Ya 84’te Nwakaeme’nin direkte patlayan şutuna ne demeli? Fenerbahçe adına büyük şans, Trabzonspor adına büyük şanssızlıktı…
Liderin Nwakaeme ile kazandığı golün de hakkını teslim edelim; Ömür ile Nwakaeme’nin ayağa hızlı ve isabetli baş döndüren paslaşmalarının…
Bordo-mavililer öne geçtikten sonra bir eksik Fenerbahçe değil de onlar kalmıştı sanki. Zira daha etkili oynayan, pozisyonlara giren taraf sarı-lacivertli oyunculardı. Canlarını dişine takarak oynadı İsmail Kartal’ın öğrencileri. Karşılığını da Zajc ile almış oldular…
Dememiz o, Trabzonsporlu oyuncular, Fenerbahçe’nin bir eksik kalmasının avantajını kullanamadılar. Maçın son bölümlerinde vermiş oldukları mücadeleyi, etkili oyunu genele yayabilseydiler; sonuç çok daha farklı olabilirdi.
Netice itibariyle, keyifli bir mücadele izledik… Gününde olmayan Trabzonspor bir şey kaybetmedi, gün saymaya devam ediyorlar. Fenerbahçeli oyuncular, lidere karşı bir eksik oynamalarına rağmen verdikleri mücadeleyle taraftarının bir nebze de olsa gönlünü almışlardır…