Maçlar başlamadan önce spikerler genellikle güzel, gollü maçlar diler. Futbolun meyvesi olan gol maçların güzellik göstergesi olarak kabul edilir fakat golsüz güzel maçlar da olabilir; tıpkı dün akşam olduğu gibi.
Mustafa Reşit Akçay, maç öncesinde “öncelikle rakibi durdurmaya çalışıp, yapabilirsek ani ataklarla gol arayacağız” dediğinde bu cümleden, bir teknik direktörün maçtan önce taktiğini açıklamasından emin olmadığım ölçüde şüphelenmiştim fakat maçın ilk dakikasından sonuncusuna kadar bordo mavili oyuncuların görüntüsü bu açıklamayı doğrulamak bir tarafa onun az bile olduğunu gösterdi.
Konuk takım Kadıköy’e, adeta bir Şampiyonlar Ligi deplasmanına çıkar gibi gelmiş. Zira hemen hemen üç stoperli ve santraforsuz oyun anlayışı ile hedefin bir puandan fazla olması fazla iyimserlik olacağı gibi, maç oyunca rakip kaleye neredeyse hiç şut atılmaması da Akçay’ı hiç rahatsız etmedi.
Trabzonspor açısından, “amaç bir puan mıydı” sorusuna verilecek evet yanıtından sonra bordo mavili herkes için gece tatmin edici olabilir fakat “amaç neden bir puandı” sorusu beraberinde çok daha uzun bir tartışma getirecektir.
Fenerbahçe açısından dün akşam eksik olan tek şey bilinçti. Topa sahip olan, rakip kalede tehlikeler yaratan ve her şeyden önce takım halinde kazanma isteğine sahip olan sarı lacivertliler, bir de maçın tamamını, karşılaşmanın son dakikaları şeklinde oynamasa muhtemelen istedikleri sonuca ulaşacaktı.
Ersun Yanal, hızlı ve bir an önce sonuca gitmeye çalışan oyun anlayışının yanı sıra ikinci yarıda Webo, Sow, Kuyt ve Emenike’ye aynı anda şans vermekle, rakibin kapalılığına da güvenerek, ciddi bir risk aldı fakat bu risk ne kazandırdı ne de kaybettirdi. Zira ne sarı lacivertliler bu dörtlüden verim alabilecek orta saha, ne de bordo mavililer rakibin az adamlı savunmasını cezalandırabilecek hücum gücüne sahipti.
Neticede sonuç her ne kadar Trabzonspor için daha tatminkâr görünse de Fenerbahçe’nin iyi mücadelesi ve isteği düşünüldüğünde uzun lig maratonu düşünüldüğünde doksan dakikadan sarı lacivertlilerin de memnun olması gerek.
Maçtan çıkarılacak dersler ise Trabzonspor’un sadece kaybetmemeyi değil kazanmayı da başarabilmesi gerekirken, Fenerbahçe’nin ise gücünü daha sabırlı ve etkili kullanabilmeyi öğrenmesi lazım.