Fenerbahçe’nin ligin ilk yarısında yerlerde olan formu sırasında da, ilk yarıyı liderin dokuz, ikincinin dört puan gerisinde tamamladığında da önemli bir şampiyonluk adayı olarak gösterilmesinin tek nedeni takımın sahip olduğu yüksek potansiyeldi. Zira sarı lacivertlilerin iyi oyunculardan kurulmuş bir ekip olduğu ortadaydı ama takım sahada bir türlü uyumlu ve istikrarlı bir görüntü veremiyordu.
Sezon başından ilk yarının sonuna kadar yaz yağmurlarından öteye geçemeyen bu iyi potansiyel ocak ayından itibaren yerini kelimenin tam anlamıyla muson yağmurlarına bırakınca sarı lacivertliler 24. hafta sonunda, Trabzonspor ile aradaki farkı kapatıp Bursaspor’un da beş puan önüne geçerek, kendi hesaplarından da önce, kendini liderlik koltuğunda buldu.
Fenerbahçeli futbolculara veya Aykut Kocaman’a takımdaki siyah ile beyaz kadar bariz olan performans artışının sebebi sorulduğunda dikkatler hep aynı noktaya çekiliyor: Yeni Malatyaspor maçı. Elbette bu maçın öncesi ve sonrası dikkate alındığında Fenerbahçe için bir milat olma özelliği söz konusu fakat sarı lacivertlilerin başarısındaki sırrı görebilmek için yükselen performansın tüm nedenlerini bir arada değerlendirmekte fayda var.
• Yeni Malatyaspor maçı Fenerbahçeli futbolculara mevcut sorunun fiziksel değil zihinsel olduğunu gösterdi ve takıma özgüven aşıladı.
• Sezon başında hücum ağırlıklı bir sistem planlayan ve bu doğrultuda kanatları Stoch ve Dia’ya emanet ederken Alex’e de her zaman görev vermek istemeyen A.Kocaman, takımına puan kaybettiren bu hatalarını görüp onları takip eden maçlarda tekrarlamadı.
• Disiplinsiz davranışları ve vurdumduymazlıkları ile dikkat çeken Andre Santos ve Christian ikilisi Aykut Kocaman’ın başarılı yönetimi ile takıma kazandırıldı.
• Alex’in sözleşmesi uzatılarak kaptanın mevcut performansının da üzerine çıkmasına yardımcı olundu.
• Sezon başından beri mümkün mertebe aynı oyuncuların sahaya sürülmesi beraberinde belirli bir istikrar getirdi.
• Sezonun ilk yarısında maçların son bölümlerinde haddinden fazla puan kaybeden Fenerbahçe, devre arasında değiştirilen antrenman programı ile fizik gücü yüksek bir takım haline geldi.
• Zaman içerisinde yakalanan takım içi uyum sayesinde hem bireysel performanslarda hem de takım performansında gözle görülür bir düzelme kaydedildi.
Sonuç olarak bugün Fenerbahçe sezonun ilk yarısında sadece kâğıt üzerinde olan gücünü yeni yıl ile birlikte sahaya da yansıtmayı başardı ve form çizgisini bir anda oldukça üst seviyelere taşıdı. Fakat tıpkı hastalıktan kalkmış bir hasta misali hâlâ, savunmada verdiği pozisyonlar veya hücumlarda yapılan pas hataları gibi, geçmişe dayalı sorunlar yaşasa da Fenerbahçe mevcut görüntüsü ile şampiyonluk yarışını sonuna kadar kovalayacak gibi görünüyor; tıpkı rakipleri gibi.
Son olarak, sezonun bitimine yaklaştığımız haftalarda hakem tartışmaları maalesef yine ayyuka çıktı. Bu tür kısır tartışmalar ne yazık ki futbolumuzun marka değerini ve kalitesini düşürüyor. Eğer ilerleyen yıllarda değersiz bir şey üzerine konuşmak istemiyorsak Burak’ın penaltı pozisyonunu değil golünü, Beşiktaş’ın ofsayt gerekçesiyle sayılmayan golünü değil etkisiz futbolunu, Niang’ın düşürülüşünü değil oraya son derece hızlı koşuşunu konuşmamız gerekiyor.