TEBBET SURESİ OKU: Tebbet Suresi Türkçe Anlamı, Okunuşu, Fazileti ve Diyanet Meali
Tebbet Suresi aynı zamanda Mesed Suresi olarak da bilinmektedir. Kur’an-ı Kerim’in 111. Suresi olan Tebbet, adını ilk ayetinden almaktadır. Bu bağlamda “tebbet” terimi Türkçe kurusun ve kahrolsun anlamına gelmektedir. Tebbet, Mekki olarak geçen yani Mekke döneminde indirildiğine inanılan bir suredir. Okuması ve ezberlemesi oldukça faziletli sureler arasında yer alır. Leheb suresi olarak da bilinir. Tebbet Suresi okunuşu, anlamı, fazileti, diyanet meali için "Tebbet Suresi Oku ve Dinle" içeriğimize göz atabilirsiniz.
Tebbet, yalnızca 5 ayetten oluşan ve kısa sayılabilecek bir suredir. Bu sebeple de çoğu Müslümanın ezberinde yer almakta ve namaz içerisinde de sık sık okunmaktadır. Tebbet Suresi’nin son ayetlerinde Ebu Leheb’in dünyadaki servetinin onu cehennemden korumayacağı ve karısının da cehenneme gideceği açıkça belirtilmektedir. Tebbet Suresi, diğer surelere nazaran kısa sayılabilecek bir uzunluktadır. Bu sebeple de özellikle bu sureyi ezberlemek isteyenler Tebbet Suresi’nin Türkçe okunuşunu sıkça araştırmaktadır. Aşağıdaki başlıklarda Türkçe okunuş da dahil olmak üzere, bu sure hakkında merak edilen tüm detaylara yer verilmektedir. Diyanet meali de bu detaylar arasında yer almaktadır.
Öneri:
Tebbet Suresi Türkçe okunuşu
Bismillahirrahmânirrahîm.
1- Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebb
2- Mâ eğnâ anhü mâlühû ve mâ keseb
3- Seyeslâ nâren zâte leheb
4- Vemraetühû hammâletelhatab
5- Fî cî dihâ hablün min mesed
Tebbet Suresi Türkçe Anlamı (Diyanet Meali)
Rahmân ve Rahîm (olan) Allah'ın adıyla.
1. Ebu Leheb'in iki eli kurusun! Kurudu da.
2. Malı ve kazandıkları ona fayda vermedi.
3. O, alevli bir ateşte yanacak.
4. Odun taşıyıcı olarak karısı da (ateşe girecek).
5. Ve boynunda hurma lifinden bükülmüş bir ip olduğu halde.
Tebbet Suresi Arapça Okunuşu
Tebbet Suresi Tefsiri
Ebû Leheb, Abdülmuttalib’in oğlu ve Hz. Peygamber’in baba bir amcasıdır. Asıl adı Abdülüzzâ olup parlak yüzlü olduğundan veya öfkelendiğinde yanakları kızardığı için babası tarafından kendisine “alev gibi, çok parlak” anlamına gelmek üzere Ebû Leheb lakabı verilmiştir. Daha önce Hz. Muhammed’i çok sevdiği, hatta iki oğlunu onun kızlarıyla evlendirdiği halde peygamber olduktan sonra onun azılı düşmanı oldu. Hz. Peygamber, insanların Allah katında eşit olduğunu, onların dinî ve ahlâkî erdemlerine göre değerlendirileceklerini söylüyordu. Ebû Leheb ise kibirli, gururlu ve zengin biri olup fakir ve zayıf insanların kendisine eşit tutulmasını kabullenemiyordu. Rivayete göre Resûlullah panayırda dolaşarak insanları İslâm’a davet ederken Ebû Leheb de arkasından gider ve çevresindekilere onun yalancı olduğunu söylerdi (Kurtubî, XX, 236). Hz. Peygamber’e karşı daima onun düşmanlarıyla birlikte hareket etmiş, hem kendisi hem de karısı ona eziyet etmişlerdir. Hicretin 2. yılında çiçek hastalığına yakalandığı için müslümanlara karşı Bedir Savaşı’na katılamamış, fakat yerine adam göndermiş, ayrıca müşriklere malî destekte bulunmuştur. Kureyş’in Bedir’deki yenilgisini ve ağır kayıplarını haber aldıktan yedi gün sonra kahrından öldüğü söylenmektedir. Çiçek hastalığının kendilerine de bulaşacağı korkusuyla ailesinden hiç kimsenin ona yaklaşmadığı, öldüğünde ücretle tuttukları Sudanlılar’a defnettirdikleri rivayet edilir. Ebû Leheb’in kızı müslüman olarak Medine’ye hicret etmiş, oğulları Utbe ile Muttalib de Mekke’nin fethinden sonra İslâm’a girmişlerdir (fazla bilgi için bk. Mehmet Ali Kapar, “Ebû Leheb”, DİA, X, 178-179).
“Ebû Leheb’in elleri kurusun!” meâlindeki 1. âyet mecazi bir ifade olup, “Kahrolası!” anlamında bir bedduadır. Devamındaki “tebbe” fiili, bedduanın gerçekleşeceğini ifade eder. Yine, bu ifadenin mecaz olduğu ve “işinde zarar etsin, işleri kötüye gitsin” anlamına geldiği şeklinde yaygın bir yorum daha vardır; nitekim öyle de olmuştur. İlk “kuruma”yı işlerinin kötü gitmesi için beddua, ikinci “kuruma”yı ise kendi şahsının (nefs) perişan olduğu yönünde bir haber ve bilgi verme olarak açıklayanlar da olmuştur (meselâ bk. Tüsterî, s. 209). Müfessirler 2. âyette Ebû Leheb’in kazandığı bildirilen şeyden maksadın onun çocukları, malı, mevki ve itibarı olduğunu söylemişlerdir. Buna göre âyet, bunların hiçbirinin kendisini dünyadaki kötü sondan kurtaramadığını ifade eder. “Ona ne malı fayda verdi ne de kazandığı” diye çevirdiğimiz 2. âyete, “Malı ona ne fayda sağladı, o ne kazandı?” diye soru şeklinde de mâna verilmiştir (Şevkânî, V, 606-607).
Ebû Leheb, Hz. Peygamber’in amcası olduğu için onu desteklemesi ve düşmanlarına karşı koruması gerekirken tam tersine karısıyla birlikte ona eziyet ve sıkıntı verdiklerinden dolayı 3. âyette ateşi son derece şiddetli olan cehenneme gireceği haber verilmiştir.
Ebû Leheb’in karısı, Harb’ın kızı ve Ebû Süfyân’ın kız kardeşi Ümmü Cemîl Avrâ’dır. “Dedikodu yapıp söz taşıyan...” diye çevirdiğimiz 4. âyeti, Hz. Peygamber’e eziyet etmek maksadıyla diken, çalı çırpı toplayıp geceleyin peygamberin yoluna serdiği için “odun taşıyan” diye çevirenler de vardır. Biz meâlde, insanların arasını bozmak amacıyla laf götürüp getirdiği ve Hz. Peygamber’i maddî sıkıntısı sebebiyle aşağıladığı için mecazi anlamda böyle (hammâlete’l-hatab) nitelendirildiği şeklindeki yorumu tercih ettik. Taberî, her iki yorumu destekleyici rivayetler aktardıktan sonra kendisi birinci mânayı tercih etmiştir (bk. XXX, 338-339). Ayrıca hata ve günahlarını yüklenip taşıdığından dolayı mecazi anlamda “yanacağı cehennem için kendi odununu kendisi taşıyan” olarak nitelendirildiği kanaatinde olanlar da vardır (bk. Şevkânî, V, 607-608). Aynı kadın, Lât ve Uzzâ isimli putlara yemin ederek mücevherden yapılmış kıymetli gerdanlığını Hz. Peygamber’e düşmanlık uğrunda harcayacağını büyük bir gururla söylediğinden dolayı da 5. âyet, “Dünyadaki gerdanlık yerine âhirette boynuna ateşten bir ip takılacaktır” şeklinde yorumlanmıştır (bk. Kurtubî, XX, 242).
Tebbet Suresi Konusu
Sûrede Hz. Peygamber’in amcası olup ona karşı düşmanca davranışlar sergileyen Ebû Leheb ve karısı eleştirilmekte, onlar gibi servet ve gücüne güvenenlerin acı sonu bildirilmektedir.
Tebbet Suresi Nuzül
Mushaftaki sıralamada yüz on birinci, iniş sırasına göre altıncı sûredir. Mekke döneminde Fâtiha sûresinden sonra, Tekvîr sûresinden önce inmiştir. Rivayete göre Allah Teâlâ kendisine yakınlarını uyarıp İslâm’a çağırmasını emredince (bk. Şuarâ 26/214) Hz. Peygamber Safâ tepesine çıkmış, orada bulunan Kureyş kabilesi mensuplarını yanına çağırarak onlara İslâm’ı tebliğ etmiş; ancak Resûlullah’ın amcası Ebû Leheb bu olaya kızarak, “Kuruyup yok olasıca! Bizi bunun için mi çağırdın?” demesi üzerine bu sûre inmiştir (bk. Buhârî, “Tefsîr”, 111; Taberî, XXX, 217-218).
Tebbet Suresi Ne İçin Okunur?
Tebbet Suresi nazar değmelerine karşın okunmaktadır. Nazar için okunan kişiye 3 defa da Tebbet Suresi okunur. Kötülük eden kişiler için de okunur.
Tebbet Suresi Ne Zaman İndirilmiştir?
Surenin inişiyle ilgili olarak İslam kaynaklarında çok sayıda rivayet yer almaktadır. Ancak bunların en meşhuru şöyledir: Kur’an’da "En yakın akrabanı uyar" ayetinin (Şu'ara Suresi: 214) inmesi üzerine Muhammed, bir sabah vakti Safâ tepesine çıkıp Kureyş mensuplarına ve Mekke halkına seslenmiş, onlar da etrafında toplanınca, "Size şu dağın arkasından bir düşman süvari ordusunun gelmekte olduğunu söylesem bana inanır mısınız?" diye sormuş, onlar da "Daha önce senin herhangi bir yalanını duymadık, inanırız." demiştir. Bunun üzerine Muhammed, Mekkelilere kendisinin gönderilmiş bir uyarıcı ve elçi olduğunu bildirmiştir. Dinleyiciler arasında bulunan amcası Ebu Leheb bu nedenle ona taş fırlatmış, azarlamış ve "Kahrolası! Bizi bunun için mi buraya çağırdın?" diyerek uzaklaşmıştır. İnanca göre, yaşanan bu olayın ardından, Ebu Leheb'in Muhammed için kullandığı "tebb" kavramıyla başlayan bu sure inmiştir.
Ayetel Kürsi duasını okumak için Ayetel Kürsi linkine tıklayabilirsiniz.
