Her Ne Oluyorsa Sebebi Kendinde Ara!

Teninin rengi, konuştuğu dil, eğitim ve ekonomik durumu ne olursa olsun bu dünyada yaşayan her insan özünde aynıdır. Afrikalı, Asyalı ya da Avrupalı da olsa, tüm insanlar aynı şeyleri hissedip, aynı şeylerden korkarlar. Örneğin, çocuğu acı çeken her insanın içi yanar. Dünyanın neresinden olursa olsun tüm insanlar mümkün olsa, çocuklarının çektiği acıyı kendi mutluluğu ile değişmek ister. Sevgi ve şefkat uyandığında her insan benzer reaksiyonları gösterir.

Dünyada yaşayan her insan tıpkı sevgi ve şefkat duygusunda olduğu gibi mutlu ve başarılı olmayı da çok ister ve bu amacını gerçekleştirmek için ne gerekiyorsa yapar. Korkular da aynıdır. Ten renginden, konuşulan dilden bağımsız her insan hayatının belirli dönemlerinde ölüm, yaşlanma, yalnızlık korkularıyla karşı karşıya gelir. Bu üç korkunun dışında kalan korkuların çoğunluğu bu üç korkudan kaynaklanırlar.

Korkularına çare bulmak isteyen insanlar, ne kadar iyi niyetli olsalar da birbiriyle kıyasıya yarışırlar. Bu yarışlar sayesinde yeni ekonomiler oluşmuştur. Mesela, yaşlanma korkusunu yok etmek adına özel ürünlerle birlikte operasyon teknikleri geliştirilmektedir. Ölümü geciktirmek adına sağlıklı ürünler üretilmektedir. Dünyanın dört bir yanında yaşayan bilim adamları ölümcül hastalıklara çare bulmak için gecelerini gündüzlerine katmaktadır. Oluşturulan yeni ekonomiler sadece ekonominin yaratıldığı ülkeye değil, tüm insanlığa hizmet etmektedir. Hatta biraz daha ileriye gidecek olursak, yaratılan bu ekonomileri korumak için yeni ekonomiler ortaya çıkmıştır. Şu an elimde objektif değerler olmasa da kanımca koruma ekonomilerinin payı acıyı dindirmek için yaratılmış olanlardan daha fazladır. Tüm bu ekonomiler kısa vadede acıları dindirse de ölüm ve yaşlılık gibi kaçınılmaza çare bulamamaktadır. Aksine yeni acıların ortaya çıkmasına sebep olmaktadır.

Eğitimli ya da eğitimsiz olmasından bağımsız her insan hedefe ulaştığında yola çıkış sebeplerini unutmaktadır. Bu gerçeğin farkında olanlar dahi maalesef bu savaşın içinde yer almaktadır.

Tüm bu yazdıklarımdan ne mi çıkar?

Konuştuğumuz dilden, sahip olduğumuz ırktan, tenimizin renginden bağımsız olarak birbirimizi yargılamak yerine sevmeye çalışmak daha akıllıca olacaktır. Çünkü;

- sevmek söz konusu olduğunda,

- korkular söz konusu olduğunda,

- çaresizlik söz konusu olduğunda,

- acılar söz konusu olduğunda

aramızda kan bağı olmasa da hep ama hep aynı şeyleri yapıyoruz. Birileri size karşı kötü bir şey yapmış olabilir. Her neler olduysa iki tarafın da hissettikleri birbirinin aynıdır. Bırakın ne yaptıysa kendisinde kalsın, siz de kalmasın. Siz de kaldığında öfke, endişe ve çaresizlik hissi sizi yakıp kavuracak.

Nasıl isek öyle yönetiliriz. Ne yaparsak yapalım kendimize yaparız.

Her ne oluyorsa sebebi kendinde ara!

Her Daim Sevgi ve Işıkla..

Sibel KAVUNOĞLU

nefestr.com