Tuncel Kurtiz bizlere neler bıraktı?

Türk sanat tarihinin en değerli oyuncularından olan; en ilgi çekici rolleri hakkını fazlasıyla vererek oynayan Tuncel Kurtiz'in aramızdan ayrılışının sekizinci yıl dönümü bugün.

"Yılmaz Güney’i göresim gelmiştir..."

Usta bir sinema ve tiyatro sanatçısı olan Kurtiz, sesiyle marşlara, türkülere ve belgesellere de hayat vermişti.

Yılmaz Güney'in de yakın dostu olan Kurtiz, Güney'e olan özlemini, "Bir gün ölürsem eğer Yılmaz Güney’i göresim gelmiştir..." diyerek anlatmıştı.

Bu ufak söylem bile şimdiki zamanın arkadaşlığına örnek olması gereken naiflikte bir açıklama değil mi? Bu anıyı ilk öğrendiğimde hissettiğim sıcaklığı hatırlıyorum.

Hala fenomen bir isim: Ramiz Dayı

Tabii Tuncel Kurtiz'in yeni jenerasyon tarafından tanımasının en büyük nedeni 'Ezel' dizisiydi.

Dizide canlandırdığı ve fenomen haline dönüşmüş 'Ramiz Dayı' karakteri, günümüzde bile anılmaya devam etmekte.

Kendi deyimiyle 'Yılmaz Güney'i göresi geldiği için hayatını kaybeden Tuncel Kurtiz, nam-ı diğer 'Ramiz Dayı' yeğenlerini dayısız bıraktı.

Tuncel Kurtiz'i saygı ve özlemle anıyoruz.

Aramızdan 8 yıl önce ayrılan Tuncel Kurtiz’in 17 sözü:

•Bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı için ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur.

•Tüm masumiyetiyle hayatımızda yer alan bu çocukların bu denli katledilmesine ve buna göz yuman duyarsızlara şaşırıyorum!

•Seni ölüme götürse de doğrudan asla şaşmayacaksın.

•Uykun gelmiyor diye gözlerini suçlama, belki de o beklediğin uyku değildir.

•Ve son sözü hep alın yazısı söyler.

• Dön bak arkana yeğen. Gitmez” dediğin kaç kişi yanında?

•Yalnızlığına iyi bak ve çok iyi sahip çık, kaç kişinin emeği var onda.

•Unutma insan paranın sahtesini yapar, parada insanın.

•Artık kaybedecek hiçbir şeyinin kalmaması, özgürlük olsa gerek.

•Sen ağaç baltaya ne demiş bilir misin kardeş? Ben senin beni kestiğine değil, sapının benden olduğuna üzülüyorum’

•Acı çekmiş hiç kimse, artık eskisi gibi değildir.

•Hayatın kuralı bu yeğen. Ne kadar uzağa gidersen git başladığın yere dönersin sonunda. Ne kadar değişirsen değiş, Nerede mutlu olduysan hep oraya çevirirsin kafanı.

•Elinden bir şey gelmeyince kabullenmek kolaydır.

•Asıl çaresizlik kendine elimden geleni yaptım mı diye sormaktır.

•Bazen karşımızdakine “kendi adıma çok üzüldüm” diyemediğimiz için, “senin adına çok sevindim” deriz.

•Herkesin bir geçmişi vardır, bir de geçmemişi.

•Gömdüm hepsini, geliyorum. Bütün ölülerimi gömdüm, geliyorum. İnsan yaşıyorken özgürdür yaklaştım iyice, geliyorum. Her insan biraz ölüdür Biz de biraz ölüyüz. Ölüler ki bir gün gömülür. İçimizdeki ölüler, dışımızdaki ölüler. İnsan yaşıyorken özgürdür. İnsan yaşıyorken özgürdür.