Ebru Şallı, evlat acısını kime kanıtlamak zorunda?

Güçlü olmak için elinden geleni yaptı

Bir evladı kaybetmenin acısını ancak yaşayan bilir. Yaşamayan insan susmalı, ağzına fermuar çekmeli... Ebru Şallı geçtiğimiz aylarda en zor acılardan birini yaşadı ve çok sevdiği minik oğlu, dünyalar tatlısı Pars'ı kaybetti... Lenfoma hastalığıyla boğuşan Pars yaşam savaşını kaybetti. Oğlunu toprağa veren Şallı -siz kabul etseniz de etmeseniz de- bir anne olarak çok zor günlerden geçti. Güçlü olmak için elinden geleni yaptı.

"Kimse içimdeki fırtınayı bilemez"

Ancak her ne hikmetse Ebru Şallı'nın bu güçlü duruşu birilerini acayip rahatsız etmiş durumda. "Vay efendim nasıl oluyor da bu kadın bu kadar mutlu olabiliyor?" diye bir tantana, zırva başlatmak istiyorlar. Eşi Uğur Akkuş'la birlikte doğum günü pozu veren ve bu tarz anlamsız eleştiriler alan Şallı, sonunda suskunluğunu bozmuş. Demiş ki, "Ben kötü bir şey yapmıyorum ki. Eşimin doğum gününü kutluyorum. Kimseye hesap vermek zorunda değilim. Dünyanın en büyük acısını son nefesime kadar yaşayacağım. Kimse içimdeki acıyı, fırtınayı bilemez ve dindiremez."

Acısını kime kanıtlamak zorunda?

Ebru Şallı'nın kendini bu kadar açık ve net ifade etmesi doğru bir hareket. Ancak siz de bu açıklamadan sonra "Bu böyle olmamalıydı, Ebru Şallı kendini ifade etmek zorunda bırakılmamalıydı" demediniz mi? Ben dedim. Ebru Şallı zaten ancak yaşayanın bilebileceği bir acı yaşamışken neden onu bir açıklama yapmak zorunda bıraktık biz, hiç düşündünüz mü? Çekilen acıları illa dışa vurmak mı gerekiyor? Alayına kibarca rest çeken Ebru Şallı, acısını kime kanıtlamak zorunda? Haddimizi aşmıyor muyuz gerçekten?

twitter.com/mayksisman
instagram.com/mayksisman
youtube.com/mayksisman
can.sisman@milliyet.com.tr