Kâzım Koyuncu olmadan 15 yıl...
Karadeniz'in hırçınlığını sesinde barındıran sanatçı Kazım Koyuncu, 15'inci ölüm yıl dönümünde saygı ve özlemle anılıyor.
Karadeniz müziği denince akla gelen ilk isimdir Kâzım Koyuncu. “Karadeniz’in asi çocuğu” derlerdi ona hayattayken.
Kansere yakalanan milyonlarca Karadenizli vatandaşlarımızdan biri gibi ‘işte gitti’ bu hayattan. “Ha kanser, ha konser” diye çıktığı sahnelerde tamamladı ömrünü.
Genç öldü. 33 yaşında. Hâlâ ‘genç’ diye anılırken. Orta yaşlı değildi henüz. Gençti. 33 yaşında kanserden öldü. Doktorların ‘dinlenmelisin’ uyarılarına uymadı. Pek dinlemezdi zaten uyarıları. Konserde dinlendi. Konserler onu dinlendirdi. Sevenlerine, sevenleriyle birlikte şarkılar söyledi. Öleceğini bile bile horon oynadı, oynattı. 33 yaşında kanserden öldü.
Keşke ölmesyedi.
15 yıl geçti Kâzım. Özledik seni. Bir televizyon kanalı altyazısından ölüm haberini aldığımdan bugüne 15 yıl geçmiş...
“Karadenizli sanatçı Kâzım Koyuncu hayatını kaybetti. 33 yaşındaki Koyuncu, kanser hastasıydı…”
Bu hayatta şanssız diye biri varsa, o da ‘Hayde’ türküsünü Kâzım’dan değil Cem Yılmaz’dan dinleyendir. O şarkının varlığından bir sinema filmiyle haberdar olandır. Şanslılar ise benim gibilerdir.
Kâzım Koyuncu iyi bir insandı. İyi bir sanatçıydı. Karadeniz’in asi çocuğuydu. 33 yaşında kanserden öldü.
Keşke ölmeseydi.
Ölümünün 15'inci yılında özleniyor Kâzım. O’nun yerini tutmasalar da, O’nun izinden gidenleri görmek dileğiyle...
