Harper Lee'nin 'Bülbülü Öldürmek' kitabı neden rahatsız edici bulundu?

1960'lı yıllarda yayınlandığında bir anda edebiyat klasikleri arasına girmeyi başaran roman, ırk eşitsizliğine odaklanıyor, bir aile üzerinden topluma yönelik eleştiriler getiriyordu.

Pulitzer ödülü kazanması ya da filme uyarlanması da elbette sürpriz değildi.

'Bülbülü Öldürmek'in geçtiğimiz günlerde Mississippi'deki bir okulun müfredatından çıkarılması elbette haber oldu, geniş yankı uyandırdı.

Kaç yıllık romanda yer alan bazı laflar, cümleler nedense bazılarını 'rahatsız' etmiş.

2017'de!

Üzerinden kaç yıl geçti, konuşuldu, tartışıldı ama nasıl oluyorsa sanki roman dün yayımlanmış gibi rahatsız edici bulunmuş.

Irkçılığın eleştirisinin yer aldığı kitap enteresan bir şekilde 2017'de bir okul yönetiminden Kenny Holloway adlı biri tarafından 'ırkçı ifadeler barındırıyor' eleştirisi almış ve müfredattan kaldırılmış.

İşte buna ancak ve ancak gülerler.

Komik. Comic Sans MS hatta.

Keşke Harper Lee de yaşasa da o da gülse.

'Bülbülü Öldürmek' elbette bu tarz yasaklarla ilk kez karşılaşmıyor. Geçtiğimiz yıl da Virginia eyaletinden benzer bir 'yasaklanma' haberi basına yansımış, kitap bir okul müfredatından kaldırılmıştı.

Irkçılığın eleştirisini bir romanda, bir sanat eserinde elbette 'edebi kaygılar' güderek gerçekleştirebilirsiniz.

Dolayısıyla 'ırkçılığı ırkçı kelimelerle eleştiriyor, rahatsız edici' demek de abes bir durum.

Yasaklar sanatın gücünü gösteriyor, Finlandiyalı yazar Sofi Oksanen'in de dediği gibi.

İnsanlar sanatın gücünden öylesine çekiniyor ki haliyle ilkel bir yolla 'yasaklamak' çok daha basit geliyor.

Görüyor ve itinayla gülüyoruz.

İstediğiniz kadar yasaklayabilirsiniz ama asla 'Bülbülü' öldüremezsiniz...

twitter.com/mayksisman
can.sisman@milliyet.com.tr