Hurts grubu 'Wonderful Life' çizgisinden şaşmamalıydı
Yıllar önce 'Wonderful Life'la bir anda ortalığı kasıp kavuran İngiliz synth-pop ikilisi Theo Hutchcraft ve Adam Anderson yani Hurts bir kez daha İstanbul'a geliyor. 10 Şubat 2018 demek Hurts demek, 'Wonderful Life' demek. Peki 'Hurts' bugüne kadar hep doğru adımlar mı attı, nerede eksik kaldı?
Birçoklarına sorun, Hurts denildiğinde akıllara 2010 tarihli ilk albüm 'Happiness' geliyor, 2018'de bile bu durum halen daha geçerli.
'Blood Tears & Gold', 'Wonderful Life', 'Stay' ya da Kylie Minogue destekli 'Devotion'...
Her biri unutulmayacak izler bırakmış durumda birçok müziksever için...
Hurts bugüne kadar daha iyi şarkılar yapmadı mı, elbette yaptı, mesela ikinci albüm 'Exile'da yer alan 'Miracle' bana sorarsanız grubun en iyi şarkısı.
Ama ilk albümdeki tadı bir türlü veremedi Hurts.
Bunun en önemli sebebi grubun daha 'atmosferik' bir çizgiye doğru yönelmesi.
2013 tarihli 'Exile'da biraz daha koyu bir çizgiye bulandılar ve gecenin köründe stadyum konseri çizgisinde ilerlediler.
2015 tarihli 'Surrender' ve geçen sonbaharda çıkan 'Desire'ın en büyük eksileri ise büyük hit eksikliğiydi.
Gruba sorsanız "Daha kişisel işler yapıyoruz" diyorlar ancak kişisel işler her zaman bıçak sırtıdır ve genel kitleye o kadar da hitap etmez.
Hurts gibi üretken ve yaratıcı bir grubun bu türden dertleri yok çünkü kemik kitlelerini henüz daha ilk albümle yakalamayı başardılar.
Ancak yıllar öncesinden bir Depeche Mode, bir Placebo etkisi filan yaratamamalarındaki en önemli sebebin ilk albüm sonrasında derhal 'müzikalite' derdine düşüp daha kişisel, daha az genele hitap eden seçimler yapmaları.
"Hurts kişisel işler yapmasın" demiyorum, ne demek elbette yapsın, ama ortalıkta bu kadar saçmasapan grup ve şarkı varken Hurts gibi bir şeylerin derdinde olan, ciddi bir çizgi yakalayan bir grubun tıpkı ilk albümdeki gibi bir yandan nitelik 'kasarken' öbür taraftan işin 'tık' boyutunu da göz önünde bulundurmalıydı diye düşünüyorum.
Eğer biz halen daha çoğunlukla ilk, biraz da ikinci albümlerini döndürüyorsak, evet o zaman hata çok da bizde değil.
Son albümün zıpırlarından ve en 'genele hitap edebilir'lerinden 'Ready to Go' tadında karşılayacağız elbette onları İstanbul konseri öncesi...
Ama bizi şaşırtın artık; ey Theo, ey Adam; ey Hurts!
