Banu Berberoğlu videoları normal mi anormal mi?

Matematik gerektiriyor

Youtuber olmak bir meslek değil, olmamalı da. Öncelikle bu konuda anlaşmak gerekiyor. Öte yandan Youtube'ta fenomen olmak da keza hiç de sandığımız kadar kolay değil. Matematiği çözmek gerekiyor. Ve her şeyden önemlisi Youtuber adaylarının kendilerine bir formül bulmaları gerekiyor. Nasıl lisedeyken fen ya da eşit ağırlık gibi bir bölüm seçip bunun üzerine hayalimizdeki mesleğe giden yolu yani üniversiteyi ve üniversitedeki bölümü belirledik, e biraz Youtube'ta fenomen olmanın yolu da bu tarz matematiklerden geçiyor.

Dizi muamelesi yapıyoruz

Danla Bilic, Enes Batur, Orkun Işıtmak, Barış Özcan, Başak Kablan... Akla gelen ilk Youtuber'lar. Milyonlarca izlenmelerinin en önemli sebebi olarak her birinin bir tarzının olmasını sayabiliriz. Gayet mümkün. Danla Bilic'ten ya da Barış Özcan'dan bir video açıldığında karşımıza nasıl bir şey çıkacağını az çok tahmin edebiliyoruz. Hem az çok neyle karşılaşacağımızı biliyoruz hem de yine de acaba bu kez ne yaptı diye bir merak duygusu besliyoruz. Yani resmen onlara dizi muamelesi yapıyoruz.

Fenomen iddiası taşımayan fenomen!

İşin bir de Banu Berberoğlu kısmı var. Banu Berberoğlu, yaşından daha küçük gösterse de aslında 1994 doğumlu bir Youtuber. Karadeniz Teknik Üniversitesi Maçka Meslek Yüksekokulu mezunu olduğu, birçok videosuyla ilgi uyandırdığını biliyoruz. Banu'nun diğer Youtuber'lardan en büyük farkı ise aşırı, aşırı, aşırı doğal olması. Bir fenomen olma iddiası taşımaması onu otomatik olarak fenomen yaptı ve bu fenomen olma hali halen daha sürüyor.

Aslında Youtuber'ları üstün görüyoruz

Nasıl ki gösterişli mekanlarda çekilen dizileri ilgiyle ve belki hayranlıkla, 'keşke'lerle izliyoruz, işte Banu dışındaki Youtuber'ların izlenmelerini bununla açıklarız. "Enes ne güzel espri yapmış, ben yapamam", "Başak ne acayip konuya değinmiş, ben değinemem", "Danla şu ünlüyü beraber video çekmeye ne biçim de ikna etmiş, ben edemem"ler hep bu 'hayranlık'la açıklanabilir bir durum. Onları kendimizden daha farklı ve daha önemlisi -itiraf edemesek de- üstün görüyoruz. Bizde olmayan tılsımın, cesaretin onlarda olduğunu kabulleniyoruz ve bu kabulü elbette sadece kendimize saklıyoruz.

"Ay ne kadar saf ya" diyoruz

Banu'da ise katiyen böyle bir şey yok. Her gün alışveriş yaptığımız marketten aldığımız ürünleri o da alıyor. Bizden tek farkı gidiyor o poşettekileri videoya çekiyor. "X marketten bunu aldım" diyor. Bize de bir gülme geliyor. "E biz de alıyoruz, senin farkın ne şimdi bizden?" diye ti'ye alıyoruz. Küçümsüyoruz. "Ay ne kadar saf bu kız yeaaaa" diye basıyoruz dalgayı, arkadaşlarımıza yolluyoruz.

Belki de dünyanın en normal insanı

Banu Berberoğlu bugün bir video çekti, kendisine yapılan o hunharca eleştirileri videosunda tek tek okudu, tek tek cevapladı. Videonun can alıcı kısmı ise normallik-anormallik kısmı. Banu belki de dünyanın en normal insanı. Normal bir şekilde makyaj yapıyor. Normal bir şekilde alışveriş yapıyor. Bu aşırı normal olma durumundan ötürü 'anormal' bulunduğunun o da farkında. "Anlamıyorum" diyor. Ama insanların düşünmek istediği gibi "Ay safım ya" gibi bir anlamama değil, gerçekten sizi anlamıyorum durumu var.

Doğal olanın anormal bulunması

Banu Berberoğlu'nun kendini masum bir şekilde ifade etmesi onu otomatik olarak negatif anlamda 'saf' yapmıyor, sadece biz öyle düşünmek istiyoruz. "Bu kız niye video çekiyor, amacı ne?" diyoruz ya. Aslında dememeliyiz. Aşırı normal ve doğal bir video içeriğini anormal buluyor olmamız aslında normallik ve doğallık kavramlarının altını fena halde boşalttığımızın delili. Doğal bir şeyi normal bulmuyor, doğalmış gibi görünen şeyleri samimi buluyoruz. İşte asıl anormallik de bu aslında.

twitter.com/mayksisman
instagram.com/mayksisman
youtube.com/mayksisman
can.sisman@milliyet.com.tr