Dram konulu yapımlar neden çok tutuyor?
Film izliyoruz, dizi takip ediyoruz, merakla her gün yeni bir yapımla karşı karşıya kalıyoruz. Türk insanı olarak drama da bayılıyoruz. Düşündük taşındık bu duruma Molatik olduk, "Dram dizileri, filmleri neden çok tutuyor?" dedik. Gerçekten neden dram yapımlarını bu kadar çok tutuyoruz?
Günümüz dünyasında her gün yeni bir yapımla karşılaşıyoruz. Film, dizi üretimi eskiye nazaran daha çok olmaya başladı. Eskiden 2 ayda çekilen filmlerde artık daha kısa sürede çekiliyor. Dizilerse her hafta saatlerce sürüyor. Halbuki 90’larda 2000’lerin başında 45 dakikalık diziler görüyorduk. Haliyle kısa süreli olan bu diziler/filmler çok çeşitli oluyordu. Komedisi, macerası, trajedisi, dramı çeşit çeşit…
İçimiz dışımız dram oldu
Mamafih son dönemde bu çeşitlilik git gide azalmaya başladı. Kendimize göre yapım bulmakta zorluk çekmeye başladık. Ya saçma sapan, ‘kopyala - yapıştır’ yaz dizileri, ya da içimizi dışımızı drama boğan yapımlar.
‘Zengin oğlan fakir kız’ senaryosu yıllar yılı Yeşilçam’ın en sevdiği konuydu. Haliyle o günleri, güncelleyip karşımıza çıkarıyor yapımcılar. Haliyle herkes, bir yandan bu duruma isyan ediyor. Karakterler değişiyor, isimler farklılaşıyor ama konusu aynı.
Bir de dram dizilerimiz peyda oldu son dönemde. Başlarken ağlatıyorlar, biterken ağlatıyorlar. Sürekli bir ‘dram pazarlama’ durumu ortaya çıkıyor. Ancak bu durum oldukça ilgi çekiyor. İnsanlar ağlamaktan mutlu galiba.
İbret mi alıyorlar? Kıyas mı yapıyorlar?
İki sorun ortaya çıkıyor dram dizileriyle ilgili. Bu kadar izlenmesinin sebebi ibret mi alınması yoksa kıyas mı yapılması? Aslında ikisi de var içinde. Kimi kıyas yapıyor kimi ibret alıyor bu tarz yapımlardan.
İbret almasından başlayacak olursak, izleyenler diziyi/filmi "Ay ne zor hayat. Kimse bu duruma düşmesin" deyip, geleceğe dair "Benim de başıma gelebilir" mantığıyla hareket ediyorlar. Gelecekte kendisi bu durumu yaşarsa, dizide izleyip yabancılık çekmeyecektir.
“Kıyas nasıl yapıyor?” diye soracak olursanız şu şekilde oluyor. İzlediği dizide karakterin başına sürekli kötü bir şey geldiği için kendi haline bakıp kıyas yapıyor, “Ben bu kadar düşmedim şükür” diyerek kıyas yapıyor. Daha kötü ne kadar olabiliri bir bakıma görüyorlar. Kendiyle kıyas da izlenme oranlarına yansıyor. Psikolojik bakımdan karşı taraftan üstün olduğunu hissediyor insanlar. Belki biraz da sadist bir yaklaşımla izliyorlardır.
