13 Reasons Why dizisini izlememek için 13 sebep

13 Reasons Why dizisini, 10 sene önce izlemediğim için mutluyum. Çünkü seyirciyi biraz depresif bir hale getiriyor. Ergenliğimde izliyor olsaydım, "Ailem beni hiç anlamıyor, herkesten nefret ediyorum" diye dolanabilirdim etrafta. Ki zaten o yaşlarda pek de anlaşılabilir olunmadığı kesin.

Adam kirayı yatıramamış, yalaka iş arkadaşlarıyla uğraşmış. Sen "Babam beni hiç anlamıyo!" diye geziniyorsun. Neden? Saçını pembeye boyatmak istediğin için mi?

Adam biliyor boyası kısa sürede akacak, kırağı çalmış patlıcan gibi dolanacaksın etrafta, bu sefer de bunalıma gireceksin diye izin vermiyor.

Neyse konudan fazla uzaklaştık.

13 Reasons Why, adından da anlaşılabileceği gibi, lise öğrencisi Hannah Baker’ın intihar etmesine neden olan 13 sebebi anlatıyor.

Gelelim neden izlenmemesi gerektiğine...

Birincisi; sorunlar ve onlarla başa çıkma konusunda 17 yaşındaki gençlerin verdiği tepki, açıkçası kan donduruyor!

İlk 10 seneyi sayma; geriye kalan 7 senede ne tecrübe edinmiş olabilir ki bir insan? O 7 senede de ailesini taklit ediyor zaten. Yeni yaşlar edindikçe, yeni insanlar, yeni karakterler keşfettikçe, yeni şeyler izleyip gördükçe karakteri oturuyor insanın.

Yani 17'sinde insan sabırsız oluyor. Zaman ise beklemeyi öğretiyor, bekledikçe daha mantıklı kararlar aldığını anlıyorsun.

İnsan 17'sindeyken, hiç çaba göstermeden, tüm olumsuzluklar kendiliğinden düzelsin istiyor.

Saksıya bir bitki ektiniz, sulamıyorsunuz. Sonra "Neden büyümüyor" diye isyan ediyorsunuz. Bunun gibi bir ruh hali...

Evet; sonuç olarak baş ve diğer karakterler zorlu, aşılması çok güç sınavlardan geçiyorlar. Baştan sorunlara engel olmak yerine, çıkışını bilmedikleri labirentte dolanıp duruyorlar.

Benim için en vurucu sahne, ikinci sezondan bir bölümdeydi. İzledikten birkaç gün sonra bile içim sızlamaya devam etti. Epey etkisinde kaldım.

Bu diziyi izleyebilmek için çok sağlam bir psikolojiye sahip olmak gerekiyor. Çok çok sağlam...