Tuğba Özay babasını mezar başında andı! 'İlk, tek ve son sevdam'
31.12.2024 - 17:40 | Son Güncellenme:
Tuğba Özay, iki yıl önce 31 Aralık'ta kaybettiği babası İlhan Özay'ı mezarı başında dualarla andı. Özay, annesi Duygu Özay ile birlikte Karacaahmet Şakirin Camii’nde düzenlenen anma etkinliğinde kendi elleriyle lokma dağıttı.
HABER MERKEZİ - Tuğba Özay'ın babası İlhan Özay, 2022 yılında KOAH hastalığına bağlı yaşadığı nefes darlığı sebebiyle hayatını kaybetmişti.
Özay, 1954 doğumlu Trabzonlu şair ve ödüllü ders kitabı yazarı babası İlhan Özay'ı mezarı başında andı.
"HER ZAMAN BENİMLE"
Duygusal anların yaşandığı etkinlikte Tuğba Özay, babasına olan özlemini dile getirerek, “Babamın sevgisi ve öğretileri her zaman benimle. Onu hep sevgi ve minnetle hatırlayacağız” dedi. Babası İlhan Özay’ın anısına yapılan bu anlamlı etkinlikte, Özay ailesi ve sevenleri bir araya gelerek dualar okudu. Tuğba Özay, bu vesileyle babasına ithafen yazdığı “Araf” şarkısının onun hatırasını yaşatmak için en büyük ilham kaynağı olduğunu bir kez daha ifade etti.
"GİTTİĞİNDEN BERİ ÖLÜYORUM"
Ünlü isim babasının mezarından yaptığı paylaşıma ise şu notu düştü:
İlk, tek ve son sevdam … Bugün gidişinin 2. Yılı … 2 yıl önce bugün bu saatlerde sen gitmiştin ve benim haberim yoktu. Marmaris’te yeniyıl festivali için konserdeydim .. tam da bu saatler insanları eğlendiriyordum. Sen ise çoktan teslim etmişsin ruhunu ve benden saklamışlar. Söyleyememişler .. onları da çok iyi anlıyorum kimseye kızgınlığım yok .. kolay değil ki böyle bir şeyi söylemek .. ki benim dağları yıkacağımı bilirler senin için .. gittiğinden beri ölüyorum senin için .. gittiğinden beri yaşıyorum senin için … Araftayım … ha patladım ha patlayacağım .. bugün tüm gün yanındaydık .. Yanına gelirken yağmur vardı kentte .. geldim başucuna ve inanılmaz bir güneş açtı her zamanki gibi .. iki araba lokma dağıttık ruhuna , kedilere, köpeklere mama verdik kuşlar da rızkını aldı .. dualarımızı ettik , ilahiler ve kasideler okundu senin için .. sevdiğin şarkıları dinlettik sana , marşlar söyledik , şiirlerini okuduk .. anneme dedim ki “ babamın kitabından 78. Sayfayı açar mısın “ .. Annem sayfayı açtı ve dondu kaldı .. sonra başladı ağlamaya .. şiirinle yine mesajını ilettin bize babacığım .. yine ışık oldun yoluma.
