18.04.2023 - 01:38 | Son Güncellenme:
İslam aleminde nafile namazlar arasında yer alan tesbih namazı toplamda 4 rekat olarak eda ediliyor. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) bu namazın haftada bir, ayda bir, yılda bir veya ömürde bir defa kılınmasının yeterli olacağını belirtmiştir. Tesbih namazı kerahat vakitlerinde kılınmaz. İşte, tesbih namazı kılınışı...
Tesbih namazı, ömürde bir kez olsun kılınması tavsiye edilen mendub (Mendup kelimesi yapılması tavsiye edilen şeyler olarak belirlenmektedir. Yapılmadığına günah veya zarar olmayan fakat yapıldığında sonucunda güzel ahlak olan işler olarak nitelendirilmektedir.) bir namazdır.
Resûl-i Ekrem (s.a.s.) amcası Abbas’a, “Bak amca, sana tam on faydası olan bir şey öğreteyim; bunu yaparsan günahlarının ilki-sonu, eskisi-yenisi, bilmeyerek işlediğin-bilerek işlediğin, küçüğü-büyüğü ve gizli yaptığın-açıktan yaptığın on türlü günahını Allah bağışlar.” diyerek bu namazı tavsiye etmiş ve öğretmiş; Hz. Abbas da bunu her gün yapamayız, deyince Hz. Peygamber, bu namazın haftada bir, ayda bir, yılda bir veya ömürde bir defa kılınmasının da yeterli olacağını belirtmiştir (Ebû Dâvûd, Tatavvu’, 14; Tirmizî, Salât, 238).
Tesbih namazı dört rekât olup, cemaatle değil tek başına kılınması uygundur.
Tesbih namazı kılınışı: “Allah rızası için tesbih namazı kılmaya” diye niyet edilir.
Sübhâneke’den sonra 15 kere “Sübhânellâhi ve’l-hamdülillâhi velâ ilâhe illallahü vallahü ekber” denir. Sonra eûzü besmele çekilir, Fâtiha ve sûre okunduktan sonra 10 kere daha “Sübhânellâhi ve’l-hamdülillâhi velâ ilâhe illallahü vallahü ekber” denilir. Bu tesbih, rükûya varınca 10 kere, rükûdan doğrulunca 10 kere, birinci secdede 10 kere, secdeden kalkınca 10 kere, ikinci secdede 10 kere söylenir. Böylece her rekâtta 75 tesbih yapılmış olur. İkinci rekâta kalkılınca yine önce 15 kere tesbih okunur, ardından besmele çekilip Fâtiha ve sûre okunup 10 kere tesbih getirilir. Kalan rekatlar aynı şekilde tekrarlanır, böylece 4 rekât tamamlanmış ve toplam üç yüz tesbih edilmiş olur.
Tesbih namazı kerâhet vakitlerinde (güneşin doğuş, batış ve tam tepede bulunduğu vakit) kılınmaz (İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, II, 30-31). Tesbih namazında sehiv secdesini (Namazın hatalı kılınması durumunda, hatanın düzeltilmesi için son rekatta yapılan secdedir.) gerektiren bir şey olursa, sehiv secdesi normal olarak yapılır, o secdelerde tesbih namazına özgü tesbihat yapılmaz (Tahtâvî, Hâşiye, s. 361).