İlk kez sigortalı olduğu tarihte 5.000 prim günü ve 25 yıl sigortalılık şartıyla emekli olabilecek bir erkek sigortalı için, Kanun yürürlüğe girdikten sonra hem emekli olmak için gerekli prim günü sayısı arttı, hem de yalnızca sigortalılık süresi ve prim günüyle emekli olma imkanı ortadan kalktı, ayrıca aylık bağlatabilmek için belirlenen yaşa da gelmesi gerekliliği doğdu. İşte daha önce yalnızca prim günü ve sigortalılık süresiyle emekli olabilecek kişilerin hem prim günlerinin artırılması hem de yaş şartının eklenmesi ile ortaya çıkan bu durum kamuoyunda emeklilikte yaşa takılma olarak adlandırılıyor.
Bu kapsamda 8 Eylül 1999 ve öncesinde ilk kez sigortalı olmuş kişiler, ilk kez sigortalı oldukları tarihte yalnızca sigortalılık süresi ve prim ödeme günüyle emekli olabilecekken 9 Eylül 1999’da yürürlüğe giren 4447 sayılı Kanunla yalnızca sigortalılık süresi ve prim ödeme gün sayısıyla emekli olamamaya başladılar. Bu nedenle de 8 Eylül 1999 ve öncesinde ilk kez sigortalı olmuş kişiler emeklilikte sonradan kesin olarak yaş şartına tabi oldukları için kamuoyunda bilinen adıyla emeklilikte yaşa takılanlar olarak ifade ediliyorlar.