La Fontaine masalı: Tavus tüyüne bürünmüş alakarga

Bir tavustan dökülen tüyleri alakarga alıp kendi vücuduna uydurdu;

Hemen tavuslara koştu, kabara kabara,

Pek güzel olduğunu sanıyordu.

Ama biri tanıdı bunu başladı alay:

Kahkaha, ıslık, küfür, kalay.

Bir olup zavallıyı yoldular didik didik.

Tekrar hemcinslerine sığındı bu alık bay;

Oradan da sepetlendi üstelik.

İnsanlar içinde de çoktur alakargalar.

Ötekinin berikinin eserini çalar,

Yutturmaya çalışırlar herkese.

Hiçbir şey söyleyecek değilim, korkmasınlar;

Varsın görsünler halleri ne ise.