Zor Bilmeceler

Bir damla düşer yere, binlerce hayat veririm, Bir nehir olup akarım. Yeraltında gizli hazineler taşırım, Bir yaşam kaynağıyım.

Sonsuz bir serüvende, her an yeni bir yol açarım. Kimi zaman gizemliyim, kimi zaman açık seçik.

Yolda giderim, izim peşimden gelir, Çok hızlı giderim, kimse beni geçemez, Hep ilerlerim, asla durmam.

Gündüzleri uyurum, geceleri avlanırım, kuyruğumla yüzerim, denizlerde gezerim.

Bir bakarsın tahta, içinde delik deşik, ne koyarsan koy içine, dayanmaz, dökülür hepsine.

Kocaman beyaz bir perde. Bilsen neler var içinde. Hikayeler masallar. O perdede oynarlar.

İçi dolu pamuk. Arkanı yaslan, onu doldurduk.

Yer altındadır evi, yersen bitmez lezzeti.

Bir bağım var, uzundur uzun.

Kara tavuk dalda yatar, dal kırılır yerde yatar.

Küçük küçük dişleri var, ne de büyük işleri var.

Dört ayağı var canı yok, ayağını kessen kanı yok.

Bahçede bağlı bohça.

Kıştan kaçmaz, yaprağı uçmaz.

Çarşıdan aldım kapkara, evde kırmızılaştı maskara.

Karnı yer, sırtı atar.

El eker dil biçer

12 oğlu var, 4 kızı var

Kara kediyi kuyruğundan asarlar.

Yazın bahçede, kışın küpte

Bir ağacı oymuşlar, içine sesleri koymuşlar. Yanlış söyleyince kucağını sıkmışlar.

Ha dört gözlü, ha iki gözlü. Oynasan karşısında sazlı sözlü. Göremez seni sözün özü.

Çarşısı yok pazarı yok geleni var gideni yok

Dereden karşıya gölgesiz geçer

Altı göl, üstü gül

Uzaktan baktım ak taş gibi, yanına vardım sütlaç gibi

Açarsam dünya olur. Yakarsam kül olur.

Sarıdır sallanır, dalında ballanır.

Akşam baktım çok idi, sabah baktım yok idi.

Gözle görürsün, elinle tutamazsın.

Yer altında keşkek kaynar. Keşkeğin özü yok, sahibinin gözü yok.

Dört ayaklı bir ayıdır, üstündeki kabadayıdır.

Ağaçtaki gizli sandık.

Yol üstünde kilitli sandık.

Bir çocuğum var şapkalı.

Yazın yersin yaşını kışın yersin başını

Konuşurum ama dilim yok, duyulurum ama bedenim yok, Bir düşünce kadar hafif, bir fikir kadar derinim.

Gün doğduğunda açar, geceleri tekrar solarım. Kuşlar uçar üstümden, bulutlar geçer üzerimden.

Göklerde uçar, denizlerde yüzer, kuyruğunda fener, geceyi aydınlatır.

Görmeden geçemem, her yeri izlerim, gece gündüz çalışırım, asla dinlenmem.

İçime koydukların anı olur, duvardayken şık durur. Çiviyi görünce yaklaştır, ikimiz bir bütün olur.

Sesi kesilmez rüzgarda, içine giren serinler. Çünkü biraz ferah da…

Uzadıkça kesilir, kesildikçe uzatılır.

Bir kalaylı tas, al duvara as.

Rafta kabak, suda zambak. Al yanak, biraz dudak. Ben öpeyim, sen bak!

İncecik beli, elimin eli.

Dereler tepeler, şık şık küpeler.

Ağzı var konuşmaz, yatağı var uyumaz.

İki camlı pencere, bakıp durur her yere.

İnci gibi dişlerim, odunları dişlerim.

Başında saç yok, içinde tat çok.

Yerin altında sarı benek.

İçi bitli, dışı kilitli.

Kaya düşmüş yere, bul onu her yerde.

Gece çalışır, gündüz uyur.

Ben giderim, o gider; ben dururum, o gider.

Kara tavuk dalda yatarmış. Dal kırılmış yerde kalmış.

Bazen yücelir, bazen cücelir

Demiri talaştan nasıl ayırırız?

Burada bağırsak, orada duysak.

Çarşıdan aldım kapkara, evde kırmızılaştı maskara.

Benim adım beş hece kuzeyde görünürüm her gece

Yazın giyinir, kışın soyunur.

Bir ağacı oymuşlar içine dünyayı koymuşlar

Yavaş gider izi yok, hızlı gider tozu yok.

Cevabını bulması zor, azıcık beynini yor.

Yazın sönmüyor, kışın görülmüyor.

Zilim var, kapım yok.

Yeraltındaki kırmızı su

Adını söylerim, yok olur.

Üzüm yenmeyen bağ, uzar uzar boylu boyunca…