Özge Borak'tan babaanneye son görev!
08.03.2023 - 16:01 | Son Güncellenme:
MESUT YILMAZ
Özge Borak, bir süredir sağlık sorunlarıyla mücadele eden babaannesi Neriman Borak'ın geçtiğimiz hafta entübe edildiğini duyurmuştu. Oyuncunun babaannesi, önceki gün hayatını kaybetmişti. Büyük bir acı yaşayan Özge Borak, babaannesinin cenazesinde zor anlar yaşadı.
Özge Borak'ın babaannesi Neriman Borak, bugün öğle namazına müteakip Şişli Camii'nde kılınan cenaze namazından sonra son yolculuğuna uğurlandı.
Neriman Borak, Anadolu Hisarı'nda bulunan aile mezarlığına defnedildi. Merhumenin eşi Selçuk Borak, taziyeleri kabul etti.
Cenazede zor anlar yaşayan Özge Borak ise gözyaşlarına hakim olamadı. Cenazeye sanat camiasından kimsenin katılmaması dikkat çekti.
41 yaşındaki oyuncu, babaannesinin vefat haberini Instagram hesabından yaptığı paylaşımla duyurmuştu: Günlerdir yoğun bakımda olan canım babaannem vefat etti. Eş, dost, arkdaş, akraba arayan soran herkese yine hem teşekkür etmek; hem de bilgi vermek istedik. Sağ olun, var olun.
"ÖNCE BİRAZ YANACAĞIZ"
Son olarak sosyal medyada babaannesiyle çekilen bir fotoğrafını yayınlayan Özge Borak, duygusal bir yazı kaleme aldı.
Öncelikle bilmenizi isterim ki; şarkı acıyı katmerlemek için değil, aksine sürece sabretmek içindir. Hepimizin yaraları, acıları var. Ateş düştüğü yeri yakıyor. Son bir aydır kalplerimize düşen ateşle yanıyoruz. Herkesin kendi derdi de var elbet. Mesela biz, ailece babaannemin gidişine de yanıyoruz. Bir yaprak daha düştü yere. Biliyorum elini öpemeyeceğim, pamuk gibi saçlarına dokunamayacağım bir daha. Anlattığı hikayeleri dinleyemeyecek, oturduğu yerden dans edişine gülemeyeceğim, her humus yaptığımda 'Bir lokma daha koy' dediğini duyamayacağım artık. Ama hepsi burada, hafızamda. 'Onun okuduğu dualar olmadan nasıl şifalanacağım?' diyorum kendi kendime. Velhasılı kağıt kesiği acılarımız can yakıyor, yanıyor kendi derdiyle hepimizin kalpleri. Ama bak ne diyor; kül olur kalbindeki zamanla. Bu bir süreç, sabredeceğiz. Önce biraz yanacağız evet; madem ateş düştü, bırakalım da yanalım. Onu da yaşayalım. Yok saymadan, olduğu gibi. Çocukluğumuz geride kalacak belki, ama zamanla yana yana kül olduğunda ateşimiz, biraz daha büyüyeceğiz.
