EĞLENCENiN BAŞSEMTi: ST. PAULI

Liman kentleri, denizcilere sunduğu eğlence imkanlarıyla ünlüdür. Hamburg’un St. Pauli bölgesiyse, yer yer rezillik sınırlarını aşan gece yaşamıyla birçok kenti gölgede bırakıyor

Bir semt düşünün; 16’ncı yüzyılda, gürültüsü, veya yaydığı pis kokular yüzünden merkezde istenmeyen işletmeler, atölyeler oraya sürülmüş olsun. Hatta cüzzamlılar için gözden ırak karantina alanlarına, hastanelere de ev sahipliği yapsın.
Yüzlerce yıl sonraysa, bugün kulüpleri ve barlarıyla Avrupa’nın en renkli gece yaşamının döndüğü, Amsterdam’dakini bile gölgede bırakan rezillikteki kırmızı ışıklı sokağıyla bir eğlence merkezine evrilsin.

Bahsettiğimiz Hamburg’un dillere destan semti St. Pauli. Bölgenin dünya çapındaki bilinirliği, Beatles’a da 1960’ların başında şöhret kapılarını açan eğlence anlayışıyla sınırlı değil. Bu güzide semtimizin Bundesliga’yla ikinci lig arasında sık sık inip çıkan futbol takımı FC St. Pauli, benzersiz kültürü, sosyal konulardaki duyarlı tutumu, anti-homofobik, anti-faşist duruşuyla dünya çapında yıllardır gönüllerin şampiyonu. Barcelona, Milan gibi takımlarla yarışabilecek çapta, ABD’den Çin’e 500’ün üzerindeki fan klüp, bu fahri şampiyonluğun tartışmasız tescili.

Bu kez sokakları test ettik
20 gün önce teknolojik bir ziyaret için bulunduğum Hamburg’dan bildiriyorum. Scroll’dan Ecevit Bıktım ve Akşam gazetesinin ‘tekno punk’ muhabiri Aytun Çelebi’yle, bu kez hızlandırılmış bir şekilde St. Pauli yaşamını test etmeye karar verdik. Yola çıkmadan önce bulunduğumuz partinin verildiği depo, pazar günleri balık mezatının düzenlendiği bir tesis; günlerdense pazartesiydi. Vurduk kendimizi St. Pauli yollarına.
Ecevit, Almanya’da doğup büyümüş; onun rehberliğinde önce mahallenin rezil genelev apartmanlarının katlarına girip, çıkıyoruz. Çoğunda uzun dar koridorlara dizilmiş, küçük odalarının kapısında taburelerine oturmuş, müşteri bekleyen fahişeler Almanca sesleniyor. Türk olduğumuzu fark eden Türk hayat kadınları, arkamızdan nafile Türkçe bağırıyor. Adımlarımız, hızlandırılmış bir St. Pauli kursu almaya şartlanmış durumda.
Daha sonra eczaneden devşirme bir barda soluklanıyoruz. İlaç şişeleri ve vitriniyle ambiyans, geçen yüzyıl başlarına ait sanki.. Terziden bozma, vitrininde dikiş makinelerinin bulunduğu lüks restoransa, ikinci işletme dersi oluyor...
‘Eczane bar’daki kısa molamızın verdiği bir diğer ders de yeni bir tekila formülü. 6 shot’ı 9 euro’ya servis edilen bu formülde, limon yerine üzerine tarçın serpilmiş portakal veriliyor. Önce portakalın üzerindeki tarçın yalanıyor, ardından tekila ve portakal dilimi. Tekilanın sarı olması şart.
Gezimizin son durağıysa kadınların ve 18 yaşından küçüklerin girişinin yasak olduğu genelev sokağı Herbertstrasse. Sokağı, her iki başındaki demir set, St. Pauli’nin kalanından ayırıyor. Sokakta dizili evlerin ‘vitrininde’ çıplak, yarı çıplak oturan fahişeler, yine müşteri peşinde. Herbertstrasse dışında atari salonundan hallice casino’lar ve barlarla bezeli sokaklarda her köşe başını da fahişeler mesken tutmuş. Onları hedef kitleleriyle baş başa bırakarak otelimizin yolunu tutuyoruz.

BASIN SÖZCÜSÜNÜ KADROYA ALAN TAKIM

Dünyada, renklerinden biri kahve-rengi olan kaç futbol takımı biliyorsunuz? Benim yanıtım net; sıfır! Amblemi korsan bayrağı olan FC St. Pauli, renkli Bundesliga ziyaretlerini finanse etmekte güçlük çekiyor.
Takımın mali yapısında St. Pauli’deki turistlere satılan hediyelikler önemli yer tutuyor. Ben de bir St. Pauli bayrağı ve birkaç manyetle takıma katkıda bulunuyorum. FC St. Pauli, takım otobüsünü de kullanılmadığı zamanlarda kiraya veriyor. Ve Hamburg’daki mevcudiyetimin nedeni olan etkinlik de Avrupa’nın dört bir yanından gelen gazetecileri St. Pauli otobüsüyle toplantı alanına taşıyor.
St. Pauli’nin Bundesliga şampiyonluğundan daha büyük derdi, ezeli rakibi ve düzen temsilcisi Hamburg’u yenmek.
Ve bu FC St. Pauli öyle bir takım ki, 2011 Şubat’ında sakatlardan defans oyuncusu kalmayınca teknik direktörü, basın sözcüsü Hauke Brückner’i takıma dahil edebiliyor. 2002-2003 sezonunda Alman ikinci liginde 10 maç tecrübesi olan Brückner anlatıyor: “Çantamla soyunma odasına girdiğimde, çocuklar inanmaz gözlerle bana bakıyordu. Biraz şaka yaptılar. Neyse ki hepsini tanıyordum.”
Söz profesyonel futbola St. Pauli’de başlayan ve sekiz yıl kahverengi formayı ıslatan Hırvat yıldız İvan Klasniç’te: “St. Pauli özel bir kulüptür. Taraftarlara bir bakın, yeter: İşsizden banka müdürüne kadar, herkes yan yana. Millerntor’da (takımın 25 bin kapasiteli stadı) ilişkiler aile gibidir. 2001’de Bremen’e geldiğimde, St. Pauli’yi gözlerimde yaşlarla terk etmiştim. Bir gün geri döner miyim, bilmem. St. Pauli’nin bir sonraki sene hangi ligde olacağını hiçbir zaman bilemezsiniz ki! Fakat kararım karar; yeter ki bir derece yapılabilirliği olsun, bu kulüp için tekrar oynayacağım. Çünkü St. Pauli mitosu beni de bırakmıyor bir türlü.”
Bu yıl ikinci ligde şampiyonluğa oynayan FC St. Pauli’nin yine Bundesliga’yı görmesi büyük olasılık. Kadrosunda, iki Türk futbolcu bulunan St. Pauli’yi 2001’de Bundesliga’ya taşıyan isimlerin başında eski Fenerbahçeli, Antalyaspor oyuncusu Deniz Barış’ın geldiğini hatırlatalım.