21.12.2020 - 10:22 | Son Güncellenme:
Yüksek sesle konuşarak bağıra bağıra ağlarım.
Koruyamıyorum.
Lisede kazık kadarken, annem ‘Prensesim’ diye bağırarak okula girerdi. Hâlâ travma.
Üzücü değil de, komik bir şey anlatayım: ‘Asmalı Konak’ı çekiyoruz. Yanıma bir beyefendi gelip ‘Eşimle telefonda konuşur musunuz?’ dedi, kabul ettim. Kadına ‘Merhaba ben Nurgül’ deyince kıyamet koptu! Kadın ‘Hadi be oradan, senin kim olduğunu bilmiyor muyum or...’ diye bağırdı. Meğer adam, karısını aldatıyormuş. Küfürü ben yedim. Artık tanımadığım kimseyle telefonda konuşmuyorum
Ergenim Nejat’la mutluyum, ama neden olmasın?
Kuşak çatışması yaşamasına izin vermek gerekiyor. Yani kontrollü özgürlük.
Doğru, o halde Fazıl Say konserine gitmiştim. Yine bir iddia sonucu pijama ve pofuduk terliklerle İstanbul gecelerine akmıştım.