Pazar günü ilk bölümünü yayınladığım ‘Ben demeyi öğrenin kilo verin’ konusuna devam ediyoruz. Daha önce de söylediğim gibi kilo verme konusunda okuduğum pek çok makale işin duygusal ve motivasyon bölümünde hep benzer konuların altını çiziyor. Ben de son okuduğum birkaç makaleyi sizinle paylaşmak istedim.
İlk bölümde “Ben” dememenin mazeretleri ve öneminden bahsetmiştik. Siz de birçok insan gibi konu özellikle diyet ve egzersiz olduğunda “Ben” ifadesini çok kullanmıyorsanız bunun sizin doğanıza yerleşmesi zaman alabilir. İşte kendinize yardım etmek için yapabilecekleriniz:
Olaydan önce
Kilo verme programınızla ilgili yemek seçimi, egzersiz veya motivasyon gibi herhangi bir konuda sizi zorlayan ısrarcı bir sorun fark ederseniz, sorunu yazarak tarif etmeye çalışın.
Değiştirmeniz gereken ne yapıyorsunuz ya da yapmıyorsunuz? Bunun sürekli tekrar etmesinin nedeni nedir? Bu soruna yol açan tetikleyiciler neler? Başlangıçta doğru olup olmadığınıza bakmadan veya kaygı duymadan bunları yazın. Sorunu her düşündüğünüzde aklınıza ne geliyorsa yazın ve bu noktada çözümünü bulmayı düşünmeyin. Sonra ne yazdığınızın üstünden ince eleyip sık dokuyarak kullandığınız dile bakın. Bu cümleleri siz sorumluymuşsunuz ya da sizden sorumluymuş gibi değiştirin. Sonra geri dönüp yazdığınız negatif cümleleri pozitif cümlelere döndürün. Örneğin, “Yürümek için çok soğuktu” değişip “Bugün soğukta yürümemeye karar verdim” haline gelsin. Bunu bir kere yaptıktan sonra, soru ifadenizin üzerinden geçin ve çözümlerin nasıl aklınıza geldiğini görün.
Olaydan sonra
Her yapmamanız gereken bir şeyi yaptıktan sonra, bu işlemi uygulayın. Ne olduğunu ve neden olduğunu tarif edin. Sonra çözümler yaratmak için “Ben” ifadesini kullanın. Bunu her gün, ne zaman bir sorun yaşarsanız yapın. “Ben” ifadesini otomatik kullanmanız uzun zaman almayacak, Sorunları aşma ve çözümler bulma olasılığınız önemli ölçüde artacaktır.
Kendinizi “Evet, ama…“ derken yakalıyor musunuz? “Evet, ama ailem ısrar ediyor.” Bu ifadeyi “Evet, ben ailemin ısrar etmesine izin
verdim”le değiştirin.
“Eğer işte arkadaşlarımın yaş gününde pasta kesilmeseydi, bu kadar kilo almazdım” ya da “İşten erken çıkabilseydim, egzersiz yapma fırsatım olurdu” gibi… Bu ifadeleri kullandığınızı fark ettiğiniz zaman, cümlenize “Ben” diyerek başlayın, cümlenizi hatanızın sorumluluğunu aldığınızı ifade ederek bitirin.