DALYAN’DA BiR GENiŞ AiLE
Canan, Fahri, Çomar, Badem, Zeytin, Tarçın, Balkız ve diğerleri
Bu hafta size hayvansever bir çifti tanıştırmak istiyorum, Canan’la Fahri’yi. Birkaç yıl önce Dalyan’a yerleşip, bir meyve bahçesi aldılar. 2009’da ilk olarak Çomar katıldı onlara, bir Akbaş. Minik bir oğlandı geldiğinde. (Şimdi koltukta yan yana otururken yarısı kadar kalıyorum.) Ondan birkaç ay sonra da yine aynı cins Badem geldi. O da dişiydi. İkisi de özel yetiştirme çiftliğinden alındı.
Ama sanmayın ki arkadaşlarım sadece cins köpek seviyor... Geçen kış Zeytin çıktı karşılarına. Bir Cooker kırması. Uzun zamandır sokakta yaşıyordu ama yağmurlar, soğuk, yormuştu onu. Çok hastaydı. Canan’la Fahri onu veterinere götürdü. Veteriner “İyi bakılması lazım” deyince eve getirdiler. Çomar’la Badem çok iyi karşıladı bu küçük köpeği, kardeşleri bildiler. Hatta zamanla Zeytin, evi de, Canan’la Fahri’yi de onlardan daha fazla sahiplendi.
Bu arada Canan’la Fahri barınak ziyaretlerini ve sokaktakileri beslemeyi de ihmal etmiyordu. (Yeri gelmişken belirtmek isterim Dalyan barınağı kaynak olmasına rağmen son derece kötü işletiliyor. Hatta o kaynak nereye gidiyor merak konusu, çünkü köpeklere gitmediği kesin. Gönüllüler olmasa hayvanlar telef olacak. Yetkililerse gönüllüleri istemiyor foyaları ortaya çıkacak diye.) Her neyse, arkadaşlarım barınakta terk edilmiş bir golden’a rastladı. Hayvan habire kaçıyordu, başına bir şey gelmesi an meselesiydi. Onu da aldılar. Adı Tarçın oldu. Böylece evdeki köpek nüfusu dörde çıktı.
Balkız ve bebekleri
Bu sonbaharda sokakta besledikleri Balkız’ın hamile olduğunu fark ettiler. Nitekim bir süre sonra doğurdu Balkız, dört tane. Tam da yağmurların başladığı zaman. Fahri’nin de Canan’ın da içine sinmedi, dayanamayıp beşini de evlerinin garajlarına getirdiler. (Garaj dediysem, evin içinde, kaloriferli geniş bir alandan bahsediyorum.)
Balkız süt verdiği için günde 5 öğün besleniyor. Bebekler artık birkaç aylık oldu. Ben yılbaşında gördüğümde yeni ayaklanmışlardı. Dördüne de sahip bulundu. Sütten kesildiklerinde yeni yuvalarına gidecekler. Ama Balkız’ın bir yer gittiği yok. O ‘5 numara’ olarak evde kalacak.
Sipsi’yi unutmayalım
Haaa bir de Sipsi var tabii. O da barınaktan kurtarıldı. Minik bir terrier. Ama sadece misafir. Dalyan’da yaşayan yabancı bir aile sahiplenecek.
Canan da Fahri de eskiden beri hayvan sevdiklerini ama bu derece düşkünlüklerinin Çomar’ın eve gelmesiyle başladığını söylüyor. Çünkü hayvan birlikte yaşadıkça tanınıyor ve giderek daha çok seviliyor. (Tabii sağlıklı bir ruh yapısına ve insani bir duyarlılığa sahipseniz.) Giderek sokaktaki köpeği, kediyi kuşu daha çok fark etmeye, onları daha çok düşünmeye başlıyorsunuz. Galiba hayvanla yaşamak aslında hepimizi daha insan yapıyor.
EV ARAYANLAR
* Bu genç anne adayı Akfırat çevresinde besleme yaparken bulundu. Doğurdu, doğuracak. Çok acil geçici ya da kalıcı bir ev lazım. Yavrularını sahiplendirmeye yardım edilecek. İletişim: 0 532 291 01 93
* Kafes arkasına mahkum olanlardan biri daha. Henüz1 yaşında. Her gelene kendini sevdirmeye çalışıyor. Ümraniye barınağında. Onu görüp, ailenize katmanızı bekliyor. İletişim: 0 533 496 27 50
* Beş erkek kardeş şu anda geçici yuvadalar. Ama fazla zaman yok. Sokağa dönmesinler İletişim: 0 532 391 87 54
* Bu iki aylık minik kız, bir araba motoru gazisi. Ön bacakla-rından birini ısınmaya veya saklanmaya çalışırken kaybetti. Bir daha üşümeyeceği sıcak bir yuva arıyor. İletişim: Maltepe Vet. Kliniği 0 216 352 12 25