Ekonomide “1923” mucizesi unutulmaz
Kurtuluş Savaşı’nın en büyük mucize olduğunu biliyoruz ama bir diğer mucize de savaş sonrası yokluklar içinde kurulan Türkiye Cumhuriyeti’nin ekonomik alanında yaşandı. O dönem, Düyun-i Umumiye gibi kurumlar Avrupa sermayesinin ekonomi üzerindeki denetiminin simgeleri olmuştu. Osmanlı İmparatorluğu’nun borçlarını devralan ve hiçbir sanayi altyapısına sahip olmayan Mustafa Kemal Atatürk önderliğindeki genç Cumhuriyet, sadece Türkiye’nin değil dünya ekonomisinin çöktüğü zorlu yıllarda bir mucize yarattı.
Yapamazsınız!
Başaramazsınız!
Bunlar Türklerin işi değil, diyenlere inat; Türkiye ayağa kalkmayı bildi.
İmkansızlıklarla savaşmak
1923’teyiz…
O günlerin en yakın tanığı gazeteci Falih Rıfkı Atay’ın “Çankaya” kitabından bir pasajla 100 yıl öncesini hatırlayalım:
“Meclis kürsüsünde üç beyaz parolası revaç bulmuştu: Ekmeğimizi kendi unumuzdan yoğurmak, şekerimizi kendi pancarımızdan almak, bezimizi kendi pamuğumuzdan dokumak… 1923 kafası ve iradesi imkansızlığa meydan okumuştur. Doğru eğri, eksik tamam; fakat “Türk’ün yapamayacağı” sabit fikrini yenmiştir. 1923 iradesinin ve kafasının eline geçmişten yalnız tarihi anıtlar miras kalmıştı. Tarihi anıtlar dışında ne varsa, iktisat, teknik, ticaret, ziraat teşebbüslerinden doğma ne görünür ise, hemen hiçbiri Türk değildi. Şimdi tarihi anıtlar dışında olan ve görünen şeyler misillerce artmıştır ve hepsi millidir. Türk tarihi 1923 iradesinin ve kafasının mucizesini unutamaz. Teferruat istenildiği kadar tartışılabilir. 1923 iradesinin bir büyük eseri de, bugün bütün bu işleri tenkit etmek, daha iyi tedbirler arayıp bulmak kabiliyetlerini kazanmış olmamızdır.”
Gür bir sesle “Parla”
Ve bugün…
1923’le birlikte az zamanda çok iş başarıldı. Atatürk kuşağı; çok çalışan, kendine güvenli ve Türkiye’nin geleceğine inanan bir kuşak idi.
Şimdi bize düşen 100 yıl önceki ruhu ve vizyonu yaşatmak. İşte o zaman, gür bir sesle “Parla” diyerek, Türkiye’nin ekonomide yıldız olacağı günlerin önü açılacak.
