OFİS VE WHATSAPP GRUPLARI İÇİN TARTIŞMA TÜYOLARI...
- Desteklediğiniz aday televizyon tartışmasından mağlup çıkarsa, “Ne var, Merkel de Almanya’da tüm televizyon düellolarını kaybetti ama seçimleri kazandı” dersiniz, moralinizi bozmalarına izin vermezsiniz.
- Desteklediğiniz aday televizyon tartışmasında yumuşak taraf olarak kalırsa, “Unutmayın ki, Fransa’da, ekranda öfkeli bir görünüm çizen Sarkozy seçimleri kaybetmiş, Hollande kazanmıştı” diye hatırlatır, durumu idare edersiniz.
- Desteklediğiniz aday hazır cevaplık konusunda geride kalırsa, “ABD’de 1980 seçimler öncesindeki tartışmada hazır cevap olan Başkan Carter olmuştu ama seçim sonucunu belirleyen, Reagen’ın ‘Dört yıl öncesinden daha iyi bir durumda mıyız?’ Sorusu olmuştu. O yüzden erken sevinmeyin” der, işin içinden çıkarsınız.
- “Keşke her seçimden önce lider adayları ekranda tartışsalar” diyenlere karşı, en büyük koz, ABD’de de 16 yıl boyunca başkan adaylarının ekranda karşı karşıya gelmediğini hatırlatmak olabilir. 1964 ile 1980 arasında ABD Başkan adayları ekranda tartışmadılar.
- İşin özeti şu aslında, toplumun yüzde 99’u, televizyon performansına, afişlere, anons arabalarına bakarak oy vereceği partiyi seçmiyor. Tüm tantana aslında oy kararı değişebilecek yüzde 1 için yapılıyor. Yüzde 1’in İstanbul’da sonucu etkileme gücü olmasa, ne dün akşam ki tartışma bu kadar önemli olurdu ne de adaylar bu kadar büyük çaba gösterirlerdi...
TARİH DEDİĞİMİZ
Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in kardeşiydi Hacı Ali Demirel.
15 Haziran 1978 tarihinde Ankara Defterdarlığı’ndan bir tebligat aldı.
Hemoroit olduğu gerekçesiyle istediği vergi ertelemesinin kabul olmadığı yazıyordu tebligatta.
Türkiye’de durmadan “geçmişe özlem” şarkıları söyleyenlere hatırlatmak istedim...
KÖYLÜLER VE OYLARI...
Hatırlarsınız, eğitimli kesimden yükselen “Benim oyumla çobanın oyu nasıl bir olur?” tartışması bir dönem Türkiye’de çok popülerdi.
Tartışmanın bitmiş olması aslında fikrin ortadan kalktığı anlamına gelmiyor, halen bu fikre sıcak bakan çok sayıda insan var.
Seçim sandığı kültürü Anadolu’ya, İstanbul’da 1876’da yapılan Meclis-i Mebusan seçiminden 46 yıl önce gelmiştir oysa.
Osmanlı’da ilk yapılan seçimler, 1830’da Bolu ve 1833’te Kastamonu Taşköprü’de yapılan muhtarlık seçimleridir.
O seçimlerde, 18 yaşını bitirmiş ve en az 50 kuruş vergi ödemiş tüm erkekler oy kullanabildi. Yani Anadolu’nun demokrasi geleneği aslında İstanbul’dan çok daha eskiye dayanıyor...
SAHTEKÂRLARA ÖDÜL...
Bu ülkede sahtekârlara ödül sayılacak o kadar çok uygulama var ki...
Mesela üniversiteye girişte oldukça önemli olan Ortaöğretim Başarı Puanı.
Sistem okulun ne olduğuyla hiç alakadar olmuyor sadece öğrencinin diploma notuna bakıyor.
Hal böyle olunca da parayla hormonlu not satan okulların öğrencileri, diğer düzgün okullardan mezun olan bir sürü adayın önüne geçiyorlar haksız yere.
Diploma notu 100 olan öğrencinin sınavdaki performansı diploma notuna uygun mu falan diye ikinci kontrolü de yapmıyor sistem.
Yani lise son sınıfta çocuğunuzun kaydını hormonlu not satan bir okula alırsanız, çocuğunuza avantaj sağlamış olursunuz.
Dünyada sahtekârları bu kadar çok cesaretlendirecek bir başka sınav sistemi daha var mı acaba?
