Türkçe rock’ın sonuna geldik

Bundan 10 yıl önce müziğe merak saran her genç işe önce bir gitar almakla başlardı. Bugün müziğe başlayanlar iyi kötü bir beat yazıp üzerine rap okuma peşinde


Yılın bu zamanları sene sonu listelerinin yapılmaya başladığı zamanlar. Kimi listeler yayınlandı kimileri daha yapım aşamasında harıl harıl geçen yıl ne dinledik sorusuna yanıt alınıyor. Tür bazında, popülerlik bazında listeler, geçen yıl bunlar da vardı tarzında yılı özetlemeye girişen yazılar gündeme oturmadan ben bir gözlemimi anlatayım. Geçen yılın şarkılarına bakıyorum. Türkçe pop, Türkçe rap, Türkçe indie, Türkçe club ve chill out görüyorum. Tek göremediğim şey Türkçe rock. Çok değil 10 yıl önceye kadar (aslında 10 yıl da az zaman değil) her genç müziğe eline bir gitar alarak başlardı. Bu bir gelenekti. Hatta 2000’lerin başında elektronik müzik ve club kültürü zirvedeyken “DJ müzisyen sayılır mı?” türünden şimdi hayli komik kaçan tartışmalar yapıldığını hatırlıyorum. İlgi bir anda gitarla şarkı söylemekten home studio’lara ve müzik üreten yazılımlara kaymıştı. Ama açıkçası gitar hep yoluna devam etti. 2000’lerin ortasından itibaren ciddi bir yerli rock patlaması yaşandı ama 2010’ların ortasına doğru soluğu kesildi bu yükselişin. Bugün tabiri bağışlarsanız doğru dürüst klasik anlamda rock grubu neredeyse yok. Eski grupların devamını görüyoruz ama yeni gruplar gelmiyor. Yeni müzik rap şeklinde geliyor, club şeklinde geliyor, soluğu hafiften kesilme belirtileri gösterse de indie şeklinde geliyor. Ama rock diye bir şey neredeyse kalmadı.

Bu meseleye global çerçeveden de bakılabilir. Dünyada zaten yıllardır rock diye bir şey kalmadı. Gitar sound’lu popüler müzikler diye özetleyebileceğimiz türler var. Onun dışında elbette metal sahnesi var ama bunu kendi başına devam eden bağımsız bir sahne olarak ayrı tutuyor popüler müzik sularına geri dönüyorum.

Popüler müzikte rock yerini rap’e bıraktı. Daha doğrusu rap söke söke rock’ı indirip yerine geçti. EDM kültürü ve muhtelif dans müzikleri de güçlü bir varlık gösteriyor. Bunun izlerini artık memlekette de görüyoruz. Bugün “techno türkü” başlığı altında rock’tan daha fazla şarkı, single yayınlanıyor. Pek çok farklı tarzda müzik üreten DJ var ve hayli popüler olabiliyorlar.




Mevcut rock gruplarına ve sanatçılara haksızlık ve saygısızlık etmek istemem, isim vererek konuyu dağıtmaya da niyetim yok ama bugün 2019’un en iyi yerli rock şarkılarını bulmaya çalışan biri hayli zorlanır. Bun karşılık rap, pop ve club türevlerinde sonsuz ama gerçekten sonsuz şarkı var. Bu türler kendi alt türlerinde zenginleşirken rock kurudu kaldı, aynı tehlike indie diye tarif ettiğimiz alanı da birkaç yıla beklemekte.
Şu ara iyi bir yeni rock grubu kurulsa, düzgün bir albüm çıkarsa o kadar büyük bir boşluğu dolduracak ki. Biliyorum artık tek bir türde müzik yapan sanatçılar zamanın ruhuna aykırı. Bir şarkınız rock, diğeri rap, bir sonraki pop olabiliyor. Dinleyici de bunu gayet normal karşılıyor. Eskiden bunu yapan bir grubun hayranlarından büyük tokat yememe imkanı yok gibiydi. Günümüz dünyasında dinleyici hiç tutucu değil, çok açık fikirli ve sanatçılar da buna ayak uydurmaya çalışıyor. Sanırım gelecekte sene sonu listeleri yapıp yazılar yazarken türleri belirlemekte çok büyük zorluklar yaşayacağız.

Yeni single ve albümler arasında

Khontkar “Plaa3” adlı yedi şarkılık bir albüm hazırladı. Tahribad-ı İsyan, Tepki, Motive, Metth, Vio, Şehinşah gibi isimlerle birlikte çalışılmış. Albümün ilk şarkısı Tahribad-ı İsyan’In yer aldığı “Hep Ban Bana” önümüzdeki haftalarda bayağı dinlenir. Tepki ve Motive ile birlikte kaydedilen “Önemi Yok” çok şık olmuş. Albümdeki favorim oldu. İzmir’den RedKeys etiketli kaliteli (ve bol küfürlü) rap.

Ezhel’in Avrupa çalışmaları devam ediyor. Bu hafta ENO’yla iş birliğindeler. Şarkının adı “Mon Ami”. ENO ile Almanca başlayıp Ezhel ile Türkçe devam eden bir rap iş birliği.

Almanya’dan bir diğer rap haberi Massaka’nın yeni single’ı “High Tech”. Joker, Sansar Salvo, Defkhan bu şarkıda Ezhel’e ve kankalarına biraz girişmişler gibi geldi bana. Rekabet büyük.

Pinhani “Üzülmeyelim” adlı şahane yeni şarkılarını bu hafta yayına verdi. Sözleri de müzik de ruhumuza iyi geldi.

 Koray Avcı Selda Bağcan’ın “Yuh Yuh”una techno altyapılarla bir yorum yapmış. Haftanın güçlü çıkışlarından biri. Halk türküleri ve elektronik dans müziği bileşimini halkımız pek sevdi.

 Dua Lipa’nın adı açıklanan yeni albümü “Future Nostalgia” adından da anlaşılacağı gibi bir konsept albüm olacak. Bu albümden ikinci şarkı da “Future Nostalgia” bu hafta yayınlandı. Dua Lipa’nın önceki popüler işlerine benzemiyor. Dua Lipa büyük sürprizlere gebe.

lMGMT’nin yıllar sonra gelen yeni single’ı sevenlerini (mesela beni) yine güldürmedi. Diyeceklerim bu kadar.

Bu hafta dinlediğim en iyi şey Burak Serter’in “Audience of the Machines” isimli EP albümü. Elektronik müzik işleri son dönem sıkça karşımıza çıkmaya başladı ama açıkçası çoğu amatörlük sınırlarından pek çıkamıyor. Serter, Babajim’in ses mühendisi aynı zamanda. Tecrübesini ve teknik bilgisini birleştirmiş. Elektronik sevenlerin mutlaka tanışması gereken bir isim ve albüm.