Ve bugün bayram.
İnsanlar kurban edilmesin diye, onların yerine hayvanların kurban niyetine kesilmesine razı olan Allah’a isyan edercesine insanlar her gün dünyanın her yerinde kurban gibi kesiliyor, öldürülüyor.
Savaşlar bitmedi, bitmiyor.
Zehirli masallar içinde büyüyoruz, büyütülüyoruz.
***
Geriye dönüp bir masal gibi yaşadığımız, kirpiklerimizin arasından geçip giden ömrü sorguluyoruz.
Ve yaşadıklarımızın içinden yaşadığımız günahlarımızı ayıklıyoruz gizlice.
Haliyle hepimiz kendimizi bir masal kahramanı sanıyoruz.
Bir yaranın çığlığında kendimizi denizlerin kenarlarında toplayanlara benziyoruz...
Yaşayabilmek uğruna ülkelerinden bir battaniyeyle kaçan, hayatlarını denizlere bırakan ve boğulan Suriyeliler ile karaya vuran çocukları unutuyoruz.
Şehitlerimizi hatırlamıyoruz bile.
Zehirli masallar içinde büyüyoruz, büyütülüyoruz.
***
Gri bir nehir gibi akıp gidiyoruz işte.
İçimizde kanla karışık gözyaşından bir akarsu var sanki...
Ve bir fırtınanın ortasında iki yakasını bir araya getirememenin dağ gibi biriken acısı.
Her sabah kentin sokak aralarında kendimizi toplarcasına kırık dökük ve paramparçayız.
Islık çalıyorsa şeytanlar gece yarılarında.
Ve bizler kış uykusuna dalmış karıncalar gibi geçiyoruz yüreğimizin yaralarından.
Zehirli masallar içinde büyüyoruz, büyütülüyoruz.
***
Ve bugün bayram.
Kaç bin insan kesildi, kestik ve kurşunlarla öldürdük.
Sayılarını hatırlamıyoruz, bilmiyoruz dahi...
Kaç milyon insan hastane köşelerinde acı çekiyor.
Ve kaç bin mülteciyi daha kaybettik sularda.
Ya karanlıklarda sakladıklarımız, iki yüzlü aynalar gibi yüzümüz.
Her geçen gün biraz daha menfaatperestleşiyor İslam coğrafyası...
Şeytanları taşlıyoruz ama içimizdeki şeytanları taşlamayı akla getirmiyoruz.
İfadesiz yüzler toplulukları arasında yaşayıp gidiyoruz, içimizde boğuştuğumuz kendi gerçeklerimizi saklayarak yaşıyoruz.
Zehirli masallar içinde büyüyoruz, büyütülüyoruz.
***
Ve bugün bayram.
Büyüyen çocuklarımıza gerçek bir masal anlatamadık.
Çünkü, bizler bir masal kahramanı gibi yaşamayı başaramadık, başaramıyoruz.
Her bayram biraz daha düzeleceğimize dair Allah’a verdiğimiz sözlerimizi unuttuk ve hep yarınlara erteledik.
Oysa düzelmeliydik, düzeltmeliydik.
Her bayrama aynı umutlarla ve dualarla giriyoruz...
Bilmeliyiz ki bizler yarınki bayramlardan da bugünkü bayramlardan da tek sorumluyuz.
Ve yine çok iyi bilmeliyiz ki umutsuzluk yasak bize...
Lakin, sadece umut da bir yöntem değildir...
Umudun yolculuğunda herkes bir masal kahramanı gibi yaşamalıdır...
Hayatı kendine bayram, başkalarına zehir etmek gelenekselleştirilmiş.
Oysa bilmeliyiz ki gerektiğinde hayatı kendine zehir ve başkalarına bayram edenler bir masal kahramanıdır...
Yine de iyi bayramlar diliyoruz tüm insanlığa...
