Dijital veya sosyal medyanın sorumsuzluğu ya da bütçe yetersizlikleri yüzünden geleneksel medya en pahalı içerikleri üretse de zarar ediyor...
En büyük kârı ise küresel dijital kaleler dediğimiz Facebook, Google, Twitter ve sayısını bilemediğimiz kadar web’ler ediyor.
Bir gazetenin birinci sayfası gece yarısında web’lerde görülüyorsa...
Ve yazarların yazıları okunabiliyorsa...
Sabahları erkenden canlı yayınlarla tüm televizyonlarda gazetelerin tüm sayfaları gösteriliyorsa...
Radyolarda anlatılıyorsa...
Kim gidip bayiden gazete alıp okur?
***
Web siteleri geleneksel medyanın pahalı bir üretimle hazırladığı gazetelerin sayfalarını düzenli olarak gösteriyorsa, yazarların yazılarını yayınlıyorsa elbette yazılı basın tiraj kriziyle karşı karşıya kalır...
Ve kalmıştır da...
Amerika’da bu psikolojik eşik aşılmış durumda...
Geleneksel medya, reklam, piar ve okuyucu üçgeni arasında kırmızı çizgilerini artık çizmiş durumda...
Ve ürettiği pahalı içeriğe sahip çıktığı gibi, hukuki yollarla da en ağır tazminat davalarını açtırmakta...
Biz ise daha yolun başındayız...
***
İçerik hırsızlığına şiddetle karşı olan medya patronu Murdoch’un da Dünya Medya Zirvesi’nde web’de ödemeye geçilmediği takdirde gazete yayıncılarının ölüme mahkûm olacaklarını belirttiğini yazan gazeteci Garbis Keşişoğlu, Murdoch’un bedavacılık ortamından sadece web’deki içerik hırsızlarının yani kleptomanların kârlı çıkmakta olduğunu söylediğini aktarıyor...
Ve bedavacılıkla suçlanan Arianna için ise Keşişoğlu şunları yazıyor:
- Arianna, Amerika’daki bazı gazetecilerin, global şirketlere, halkla ilişkiler firmalarına angaje olmalarından yakınıyordu...
***
Bu ülkede geleneksel medyanın artık bir masanın etrafında toplanarak sorunlarına ortak çözüm bulması gerekiyor.
Geleneksel medyanın küresel aktörlerinden The Guardian, CNN International, The Financial Times, Reuters, The Economist küresel ölçekte reklam ittifakı kurarak dijital reklam piyasasına hakim olan Google ve Facebook ile rekabet ediyor...
Peki, biz neredeyiz?
Salı günkü yazımızda...
