Ankara’dayız...
Yeni sisteme geçişin kıpırdanışlarını hemen her yerde görüyoruz.
Ve gördükçe umudumuz biraz daha artıyor.
Uluslararası yapıların illegal uzantılarını devletin her noktasından söküp atmadıkça her sistem yenik düşmeye mahkûmdur gerçeğini de unutmamak gerekiyor.
Ve devlet; kalabalıklaşan, menfaat şebekesine dönüşen her oluşumun, illegal yanlarının büyümesine fırsat vermeden, üzerine gitmesi lazım.
Yoksa hepsi kripto bir örgüte dönüşüyor...
FETÖ terör örgütü örneğindeki gibi...
***
Gazete sayfalarında gizli tanıkların veya açığa çıkmış eski savcı ve polis şeflerinin mahkemelerdeki ifadelerini okuduğumuzda anlıyoruz ki halen kripto olan 3 bin kişilik bir FETÖ’cü ekip daha bulunuyormuş...
Devletin önemli birimlerine nasıl yerleştirildiklerini, sızdıklarını az çok biliyorduk ama böylesine tehlikeli bir terör örgütü olabileceklerini millet ve devlet olarak bilmiyorduk...
Din başlığıyla dini pazarlayarak uluslararası bir casusluk örgütüne dönüşen ve başka ülkelere hizmet eden bu yapıların illegal yanları biliniyordu ama yine de böylesine büyük bir ihanet çemberi içinde olabilecekleri tahmin edilmiyordu.
Amerikalı General Gordon R. Sullivan ile önde gelen stratejik planlamacılardan Albay Michael V. Harper tarafından yazılan Umut Bir Yöntem Olamaz adlı eserin okunmasını öneriyoruz...
***
Bizler ise hâlâ umutları yarınların sırtına yüklemiş, sloganlaştırmış, yıllarca meydanlarda şarkısını çalarak demişiz ki:
“Yarınlar bizim!”
Rahmetli Tarık Buğra ise diyordu ki:
“Yarın diye bir şey yoktur.”
***
“Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen’e” diyen Shakespeare kafasıyla uzaklardaki savaşlara ‘hayır’ diyerek isyan etmiş ve slogan atmışız ama içimizdeki savaşları da başlatanları çılgınlar gibi alkışlamış ve körüklemişiz!
Yedi düveli, yetmiş iki milleti sevmişiz ama birbirimizi sevmekten yorgun düşmüş gibiyiz...
Bir arada kardeş gibi yaşamaktan bıkıp usanmışız!
Bilinmelidir ki öncelikle içimizdeki ve daha sonra yanı başımızdaki savaşlardan sorumluyuz, çok uzağımızdaki savaşlardan değil...
***
Batılı hukukçular diyor ki:
“Yasa ölüdür, yargıç diridir”
Ya bizde?
Yasalar diri ama yargıçlar ölmüş.
Meğerse, yarısından çoğu kripto imiş.
İşte bu yüzden diyoruz ki umut kişiler içindir ve devletin ise umudu olamaz.
Devlet, duygulardan yoksun kalarak her yapının büyüyen illegal yanlarını bulup yok etmek zorundadır...
Ve yargıçlarını diriltmek zorundadır...
Bir yerde kalabalık varsa niye kalabalıklaştıklarını bulması lazım.
Yoksa herkesin yarınları karanlıktır...
