Yassu kardeşim... Şimdi sen bu “kardeşim” lafından da huylanırsın. Ecevit’in kullandığı gibi kullanmıyorum, merak etme. Biz iyi komşu idik Küçük Asya’da; biz size hâlâ dostuz.
Geçenlerde Mudanya yakınlarında Trilye’de idik. Sizinkilerin oradan zorla göçürtüldüğünde geride bıraktıkları nefis kilimleri bulduk. Yıllar önce yaptığımız bir Atina gezisini hatırladık. Metin Toker, Sami Kohen, Oktay Ekşi ve Nazlı Ilıcak vardı. Uluslararası Basın Enstitüsü toplantısına gelmiştik.
Önce başın sağ olsun... Allah başka keder vermesin. Yaralananlara acil şifalar dileriz. Gazeteler orman yangını haberini “Yunanistan’da felaket” başlığıyla verdi. Ama ben sana asıl felaketi söyleyeyim mi? Senin seçtiğin siyasetçiler! Evet, o ahmaklar.
Atina çevresindeki orman yangınında millet cayır cayır yanıp kavrulurken, bizim, yani Türkiye’nin yardım teklifini kabul etmedi o ahmaklar. Amerika’dan, İspanya’dan yardım istediler, Brüksel’den yardım istediler ama Atina’ya bir Yunan kentinden daha yakın olan Edirne’den, İstanbul’dan yardım istemediler. Başkanımız Başbakanınıza yardım önerdi; onu da geri çevirdiler. Neden Yorgo?
Bizde orman yangını çok oluyor biliyorsun. Arazi geniş; sıcaklar bastırdığı zaman çamlar çıra gibi bazen kendi kendine alevleniyor. Ayrıca bizim halkımız bilirsin mangalı pek sever; arabanın camından dışarı sigara izmariti atar aldırmaz. Bir de Türkiye depremlerde insan kaybı açısından dünyada üçüncü sırada. Bu gibi sebeplerle bu işlere bakan birimlerimizi Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı adı altında 2009 yılında birleştirdik. Bu kurumun 11 yerde büyük depoları var; yangınla mücadele uçakları var. Kaliteli, profesyonel, uzman personel ile teknolojik ekipmanlarıyla Haiti’den Japonya’ya, Şili’den Myanmar’a kadar Libya, Tunus, Mısır ve Suriye yaşanan toplumsal olaylarda dünyanın takdirini kazanan tahliye ve insani yardım operasyonları yaptılar. Bir “Gel” telefonunuza bakardı bu son yangında yok olan 70 küsur canın kurtarılması. Yardım etseydik, Allah bilir, ölü sayısı daha az olurdu. Hasar daha az olurdu.
Ama senin siyasetçilerin, Yunanistan’ı Avrupa’nın en çok silaha para harcayan ülkesi olarak tutabilmek için bize düşmanlığı canlı tutmak zorundalar. Yıllarca Yunan bütçesinin yüzde 6’dan fazlası, yani senin kazandığın her 100 drahminin 6’sı, nasıl harcandığı, kime gittiği, kimlerin cebine girdiği belli olmayan silahlara yatırıldı.
Küresel Yolsuzlukla Mücadele Koalisyonu, siyasetçilerin en kolay para iç ettikleri alanın silah olduğunu söylüyorlar. Biz kendi silahımızı giderek daha çok oranda kendimiz yaparak bu beladan kurtuluyoruz. Yani senin 6 drahminin tamamı silaha gitmiyor; oy verdiğin siyasetçilerin cebine gidiyor.
Bizim orman yangınıyla mücadele uçaklarımızı neden istemedi senin yöneticilerin biliyor musun? Biz dost olursak, bu hırsızlık devam edemez. Biz dost olursak, Ege’nin, Akdeniz’in petrolünden ikimiz de zengin oluruz; o zaman bu düşmanlık masalını sürdüremezler.
Ah Yorgo! Kafanı çalıştır artık vre!
