ABD Dışişleri Bakanı Michael Pompeo listeler yayımlıyor: İki ülke daha Guaidó’yu geçici Venezuela başkanı olarak tanıdı. Böylece 4 Şubat 18.35 itibarıyla, 23 ülke Guaidó’yu tanımış oldu. Aynı saatlerde Google dünyada 195 ülke olduğunu bildiriyordu. Ne yapacağız? Pompeo’nun hayasız listesine katılan ülkelerin sayısının mesela yarıdan bir fazla, 98 olmasını mı bekleyeceğiz? Eğer sayın bakanın liste yayımlamasında, Twitter’da “Şu anda Letonya ve Litvanya da eklendi” gibi heyecanlı mesajlar yayımlamasındaki mantığa bakacak olursak, Venezuela halkının 20 Mayıs 2018’de yaptığı, halkın yüzde 87’sinin katıldığı, diğer iki adayın yüzde 21 ve yüzde 11 oyuna karşılık Nicolás Maduro’yu yüzde 67.8 oy vererek, ikinci bir 6 yıllık dönem için başkan seçtiği seçim yerine kaç ülkenin Maduro’yu, kaç ülkenin de Guaidó’yu başkan olarak tanıdığına mı bakacağız?
ABD ulusal güvenlik danışmanı John Bolton’ın çözümü ise Pompeo’nunki kadar demokratik değil ama daha etkine benzer. Son siyasal çabası Ankara’ya gelmeden 5 saat önce İsrail’de “Türklerin Suriye’de Kürtleri katletmesine izin vermeyeceğiz!” şeklindeki veciz sözleri tarihe mal etmek olan Bolton, “Venezuela ordusunun darbe yaparak halkın iradesini tesis etmesinin bir görev olduğunu” söyledi.
Bu sözlerdeki Amerikan pragmatizmini, doğrudan hedefe kilitlenerek, lafügüzaf yerine en etkin ve realizasyonu sırasında ABD silahlı kuvvetleri tarafından da destek olunabilecek bir yolu önermesi, Bolton’ın danışman olarak seçilmesindeki dehayı da gösteriyor.
Fransa Cumhurbaşkanı Macron “Guaidó derhal yeni bir seçim süreci başlatarak Venezuela halkının demokratik haklarını kullanmasını sağlamalıdır” derken, benzeri dehayı başka tarzda ifade etmiş oluyor.
İnsanın anlamakta güçlük çektiği husus şu:
Juan Guaidó Márquez, 5 Ocak 2019’da Millet Meclisi Başkanı seçildi. Bu onun ülkenin Vargas ilinin yerel meclisinden sonraki ilk ulusal göreviydi. Kendini seçim sırasındaki sokak gösterilerinin heyecanına kaptıran ve anlaşılan o ki ABD’den işaret almış bulunan bu genç siyasetçi kendisini geçici cumhurbaşkanı ilan etti. Maduro’nun diyalogdan uzak, seçim sonuçlarının ülkede demokratik yönetimden uzaklaşmayı haklı gösteremeyeceği ilkesini anlamadığını ortaya koyan katı uygulamaları ülkede geniş bir memnuniyetsizlik yaratmış olabilir. ABD’nin düzenlemiş olduğu, şimdi daha iyi anlaşılan ekonomik sabotajlardan dolayı 3 milyona yakın Venezuelalı başka ülkelere gitmiş olabilir. Ancak bu, Latin Amerika’nın 100 yıldır süren gerçeği: Bu ülkelerin halkı ABD ekonomisi düzelince oraya göçer, ABD sarsılınca geri gelir.
ABD’nin ve onu takip eden 23 ülkenin, “Ey askerler! Haydi darbe yapın. Seçilmiş başkanı devirin, asın. Kaç kişi ölürse ölsün!” çağrısı, dost ve müttefiklerimizin uluslararası ilişkilerinin nasıl bir ahlaksızlık düzeyine indiğini gösteriyor.
Mısır’daki darbenin nasıl böyle tereyağından kıl çeker gibi icra edildiği şimdi daha iyi anlaşılıyor.
Türkiye’de 15 Temmuz’da işleri bozan halkın basireti de.
