ESKİ söylenti ısıtılarak yeniden dolaşımda:
“11. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, eski Başbakan Ahmet Davutoğlu ve eski bakan Ali Babacan parti kuruyorlar.”
Bunun için “31 Mart seçim sonuçlarını” bekliyorlarmış.
Söylentinin bir başka türevi Davutoğlu’nun ayrı, Babacan’ın ayrı partiler kurma sürecinde oldukları...
Ama bunlar birleşebilirmiş...
Abdullah Gül’ün bu oluşumların hangisinde yer aldığı /yer alacağı açık söylenmiyor.
İlginç olanı ise adı geçenler tarafından henüz bir “yalanlama” yapılmamış olması.
.........................
Daha önce yazdım.
31 Mart’ta hem CHP, hem AK Parti oylarını artıracak.
Yani...
Kemal Kılıçdaroğlu’nu indirmek için olağanüstü kurultay çağrıları yapmak üzere 1 Nisan’ı bekleyenlere “kötü haber...”
AK Parti için de öyle...
Çünkü...
İttifakların her ikisinde de küçük partiler çoğu seçim çevresinde aday göstermiyor.
Sandıkları kendi ittifaklarının lideri büyük partinin adaylarına bırakıyor.
........................
Ancak AK Parti için oy tabanı daha geniş görünecek olsa bile, bazı gölgeler düşebilir sandık sonuçlarına.
Örneğin 3 büyük belediyeden biri olan Ankara CHP’ye kaptırılırsa.
CHP karargâhındaki umutların yeşerdiği Bursa, Urfa, Mersin, Adana da kaptırılırsa!
Hele bir de İstanbul sürprizi yaşanırsa!
O zaman eski yol arkadaşlarının parti kurmalarına yeşil ışık yanar mı?
.........................
Parti kurma tarihçesindeki sayfalar fazla umut verici değil.
Bayar-Menderes ikilisinin DP’si (Demokrat Parti) iktidardayken, ayrılanlar “Hürriyet Partisi”ni kurmuşlardı.
Tutmadı.
Çoğu CHP’ye geçti.
Demirel’in AP’sinden (Adalet Partisi) kopanlar da bir “DP” kurdular; “Demokratik Parti.”
Hem de hareketin ağababası Celal Bayar’ın o yaşta arkasında yer aldığı, kampanyasına katıldığı bir parti olduğu halde ömrü bir dönem sürdü.
Kopanların çoğu yeniden AP’ye döndü.
Ama...
Faturasının hayli ağır olduğuna da işaret edeyim.
Demirel bir daha “tek başına iktidar olamadı.”
CHP’den kopan Turan Feyzioğlu, Emin Paksüt ve arkadaşları “Güven Partisi”ni kurmuşlardı.
Sonraları adı “Cumhuriyetçi Güven Partisi” oldu.
Güdük kaldı.
Bir “Milliyetçi Cephe” hükümetinin marjinal koalisyon hükümetinin marjinal ortağıydı.
MHP’den ayrılanların kurduğu İYİ Parti ise son örnek.
Kalıcılık sınavını tam olarak geçtiğini söylemek için henüz erken.
17 yıldır iktidarda olan AK Parti ise Necmettin Erbakan’ın Refah Partsi köklerindendir, tutmuştur.
Doğru...
Fakat...
Refah Partisi’nin Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılması sonrası kurulmuştur.
Toplumda karşılığı olan bu damar iktidardayken aynı kan grubundan bir başkası -hiç değilse şu aşamada- şanslı görünmüyor.
