Barcelona’da “El Classico” denilen Barcelona-Real Madrid büyük derbisini izledim.
Daha yakın tarihlerde Barcelona’da “ayrılıkçı parti” bir “gayri resmi referandum” düzenlemişti.
Az bir farkla “ayrılıkçılar” önde çıkmıştı sandıklardan.
Barcelona, Katalan bölgesinin “milli takımı” gibi algılanır.
Real Madrid ise kralların, Madrid egemenlerinin takımıdır.
Hatta yıllarca yönettikten sonra İspanya’yı krallığa devreden diktatör Franco’nun da takımıdır.
Maç öncesi günlerde “Kim bilir statta nasıl bir gerilim yaşanacak” diye düşünüyordum.
Stada giderken yol boyu apartmanlarda hem İspanya’nın ulusal bayrakları asılmıştı hem de Katalonya bölgesi bayrakları.
Sokaklarda da kimileri İspanyol, kimileri Katalan bayrakları taşıyordu ama kimse kimseye yan bakmıyordu.
Stada geldik.
Tribünlerde de hiç gerginlik yoktu.
“İşte demokrasi olgunluğu” diye düşündüm.
....................
Türkiye Kupası finali bu akşam Diyarbakır’da...
Bunu çok önemsiyorum.
Diyarbakır’la Barcelona’nın “aynı kulvarda olduklarını” elbette söylemiyorum ama...
Seçim sürecinde sosyal fay hatları daha da hassas olur.
Türkiye Kupası finalinin bu hassas coğrafyada oynanması bir ılımlı esintidir.
....................
Bu maç Eskişehir’de oynanacaktı.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan -duyumlarıma göre- “Diyarbakır”ı işaret etmiş.
İsabetli bir karar.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “adalet, hukuk, demokrasi alanlarında çıtayı yükseltme” vaatleriyle birlikte okunduğunda daha da “anlam” kazanıyor. Umarız ki 24 Haziran’dan sonra da sözel ve uygulama olarak devam eder.
Diyarbakır’da final için -ağzımdan yel alsın- bir de uyarı:
Bu duyarlı coğrafyanın içinde “provokatörlerin” sahne almaya kalkışmaları da bir olasılıktır.
Dileriz ki güzelliği bozmak şansları olmasın.
Zaten halkın büyük çoğunluğu yıllar süren terörden bıkmış durumda.
Tribünler birkaç küçük provokatörün şovuna herhalde izin vermez.
Seçim sürecinde bazı güzel gelişmelerin yanı sıra Diyarbakır’da Türkiye Kupası finali de “demokrasi olgunluğuna” katkıda bulunur diye düşünüyorum.
.....................
Seçim kampanyalarının üslubu baharatlıdır.
Şimdi de öyle.
Ancak...
“Demokrasi olgunluğunu” yansıtan başka güzel şeyler de olmakta.
Örneğin...
CHP’nin cumhurbaşkanı adayı Muharrem İnce konuşmalarındaki dozajı yüksek baharata karşın “güzel” denebilecek vitrin de düzenliyor.
Diğer adayları ziyaret ediyor.
HDP adayı Selahattin Demirtaş’ı hapishanede ziyareti dikkat çekici.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’dan da randevu istedi.
Kabul edilmesi olumludur.
.....................
Bizim demokrasi tarihimizde böyle örneklere alışık değiliz.
Umuyoruz ve diliyoruz ki seçimleri “demokratik yarışın olgunluk işaretleri veren örnekler” önümüzdeki süreçte çoğalsın.
