Kafamda kurmuştum.
Yazıya “babam bankacıydı ama bir asker ailesinde doğdum ve büyüdüm. Büyükbabam Doktor Paşaydı” diye başlayacaktım. Sonra “dedem ve ailedeki diğer askerleri sıralayarak” devam edecektim.
Genelkurmay Başkanı Org. Hulusi Akar’ın “Meclis Darbe Araştırma Komisyonu” sorularına verdiği cevapları tahlil edecektim.
Ancak...
Okuduklarım o denli üzücü ki bu ruh halinde “yazamazdım.”
Erteledim.
.....................
Yazıya gene “babam” kelimesiyle başlayayım.
Babam Beşiktaş’ta spor yapmış.
Büyükbabam emekli olduktan sonra Beşiktaş’ın Valideçeşme mahallesine taşınıyor.
Orada mahalleli hastalara ücretsiz bakarmış.
Babam da semt takımı Beşiktaş’ta “amatör” sporcuymuş.
Galatasaray’lıyım ama merhum babamın da etkisiyle daha çocukluk yıllarımdan Beşiktaş’a sempatim vardır.
.....................
Beşiktaş’ın “3’üncü yıldızı” taktığı Gaziantep maçını keyifle izledim.
Tam “şampiyon takım” gibi oynadı.
Golleri, asistleri, takım oyunu, bireysel pırıltıları zevk veriyordu.
Bu sezon zaten çoğu Beşiktaş maçını “imrenerek” alkışladım.
Pazar gecesi de şampiyonluğu da ligin bitimine bırakmadan bir maç önce kesinleştirdi.
Şampiyonluk kupasını kucakladı, formasına 3’üncü yıldızı taktı.
Yürekten kutluyorum.
.......................
Beşiktaş, “Başkanı’ndan Teknik Direktörü’ne, futbolcusuna, diğer bütün emek verenlerine kadar” bir “örnek kulüp” oldu.
“Takım” değil “kulüp” kelimesini kullandım.
Çünkü bu saydıklarımın yanı sıra müthiş tutkulu, vefalı taraftarı “takımla” bütünleşerek “köklü kulüp” oluşturuyor.
Türkiye’de çok sayıda yeşil zemini halı gibi, 30-40-50 bin kişilik modern stadyumlar yapıldı.
Ama...
Tribünler genellikle dolmuyor.
Büyük takımlar bile 10-15 bin seyirciye oynuyor.
Beşiktaş hariç.
Elbette bunda takımın iyi futbolunun ve galibiyetlerinin de payı var ama vefalı ve tutkulu Beşiktaş taraftarı tribünleri doldurdu, oyuncularını ateşledi.
“Karizması sadelik” olan Şenol Güneş çok önemli bir hoca.
Fikret Orman’ın başında olduğu kulüp yönetimi de gösterişten, abartılı konuşmalardan uzak, hedefe odaklı, sonuç almayı bilen bir ekip.
Ortak ruh oluşturmuşlar, kenetlenmişler, Fenerbahçe’den gelen Gökhan Gönül ve Caner Erkin’i hiç yabancılık hissettirmeden bütün camia kucakladı.
.......................
Özellikle geçen yılki şampiyonluk için “mucize” denebilir.
Kendi stadyumu yıkılmıştı, inşaatı sürüyordu.
Beşiktaş kendi sahasında oynaması gereken maçlar da bile deplasmanda gibiydi.
Başakşehir’in stadyumunda -biraz da nazlanmalarla karşılaşarak- ya da şehrin dışındaki Olimpiyat Stadı’nda...
Neyse ki taraftar hep onlarlaydı.
......................
Evet...
Jübile için servet karşılığı gelip büyük takımlarda ayak sürüyen yaşlı yabancıların futbol cenneti Türkiye’de Beşiktaş 2 yıldır “sezon seminerleri” veriyor.
Diğerleri iyi okumalı.
