Meral Akşener ve MHP’den kopan / koparılanlar yeni bir parti hazırlığındalar.
Tutar mı?
....................
Önce...
Siyaset tarihimizdeki böyle örneklerle “genelde” bir değerlendirme...
Genelde tutmuyor...
Ama tutunca da iktidar oluyor.
Örneğin...
Celal Bayar, Adanan Menderes, Fuat Köprülü ve Refik Koraltan’ın öncülüğünde kurulan DP (Demokrat Parti)...
CHP’den kopanların kurdukları bu parti bir siyaset efsanesidir.
Kurulduktan sonra girdiği ilk 1946 seçimlerini -yaygın kanaate göre- kazanmıştı ancak resmi seçim sonuçları CHP iktidarını sürdürmüştü.
“Açık oy, kapalı tasnif” gibi bir “seçim ucubesi” demokrasi tarihinin kara sayfasıdır.
Yani...
Seçmenler kullandıkları oyu göstere göstere sandığa atmışlardı. Eğer CHP değil de DP’ye oy vermişlerse bunun cezasını çekeceklerinin “Demokles Kılıcı” tepelerinde asılıydı.
Oyların sayımı ise “kapalı” yapılmıştı.
Denetimi, itirazı mümkün değildi.
Sandıklardan seçmenin iradesi değil, iktidardaki CHP’nin iradesi çıkmıştı/ çıkarılmıştı.
Ama...
İzleyen ilk genel seçim olan 1950’de DP büyük çoğunlukla iktidara geldi.
.....................
Son 15 yıldır iktidarda olan AK Parti (Adalet ve Kalkınma Partisi) de Erbakan’ın 1970’li ilk yıllardan itibaren sık sık kapatılan ama isim değiştirerek varlığını sürdüren “muhafazakâr” geleneğin yavrusudur.
Ne var ki...
“Erbakan’ın partisinden kopanların kurduğu parti olduğu” söylenemez.
Recep Tayyip Erdoğan, Abdullah Gül, Bülent Arınç ve birkaç kurucu, Erbakan’ın yol arkadaşları olmakla beraber, yeni bir parti kurmak için, Erbakan’ın partisinin (Saadet Partisi) Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılmasını beklemişlerdi.
“Kapatma kararı” çıkmasaydı yollarına Erbakan’ın öncülüğünde devam edeceklerdi.
.....................
Yukarıdaki iki örnek dışında, “ana partiden kopanların” kurdukları partiler tutmadı.
Ya kapandı, ya bir başka partiyle birleşti ya da cılız kaldı.
DP’den (Demokrat Parti) “ispat hakkı” gerekçesiyle kopanlar “Hürriyet Partisi”ni kurmuşlardı.
Yaşamadı.
Kurucuların çoğu CHP’ye geçti.
Demirel’in başında bulunduğu AP’den kopan Ferruh Bozbeyli, Sadettin Bilgiç, Faruk Sükan gibi güçlü isimler DP’yi (Demokratik Parti) kurdular.
42 milletvekilinin ayrılması AP’de deprem etkisi yaptı.
Üstelik onları Celal Bayar gibi siyaset tarihinin bir devi de destekliyordu.
Ama...
Gene de “tuttu” denemez.
Bir süre sonra yuvaya döndüler.
Demirel’le bir söyleşimizde “En büyük hatanız nedir?” diye sormuştum.
Cevabı şöyleydi:
“Bir kısım arkadaşımın kırılarak kopmalarını önlemek için gereken gayreti göstermedim. Kurdukları parti büyümedi. Yıllar sonra bize geri döndüler. Fakat öyle bir yara almış olduk ki bir daha tek başına hiç iktidar olamadık...”
....................
Meral Akşener ve arkadaşlarının kuracakları parti için öngörü yapmak zor.
Ancak...
Devlet Bahçeli’nin de yıllar sonra tıpkı Demirel gibi -en azından kendi kendine- “En büyük hatam” sorgulamasını yapması mümkün.
