Çok şükür bayramı da idrak ettik. Ramazan Bayramı’nın diğer bir adı da İyd-ül fıtr’dur (yaratılış bayramı).
Allahü Teâlâ insanı eşref-i mahlûk (en üstün) olarak yarattı. Ayrıca niçin yaratmış olduğunu da kendisine bildirdi. İki sebeple; bunlardan birincisi insanın Rabbini bilip tanıması, bir diğeri de Rabbinin halifesi olarak eşya ve hadiseleri hükmü altına alması içindir.
Rabbi tanımanın yolu, insanın kendini (haddini) bilmesinden geçer.
Ne yazık ki insanoğlu haddini aşarak, en üstün yaratılışta olmasına rağmen, elleriyle kendini aşağıların en aşağısına itmiştir.
Buna da insanoğlunun çok cahil ve pek zalimliği sebep olmuştur.
Cenab-ı Hak, kullarını çok sevdiği ve onlara acıdığından, onlar için bolca kurtuluş vesileleri yaratmıştır. Bunların başında da ramazan gelmektedir.
İşte ramazan, insanoğlunun cehaletten ve zalimlikten (en ziyade de kendine olan zulmünden) kurtulduğu ve affa uğradığı mübarek/kutlu bir zaman dilimidir.
Allahü Teâlâ’nın rahmetinin enginliğine bakın ki sınava tabi tuttuğu kullarına sınav sorularını, cevap anahtarlarını ve üstelik en yüce örneğiyle (Hz. Peygamber) gösterterek bildirmiştir.
Kurtuluş reçetesi olan Kuran-ı Kerim, yine böylesine kutlu ve mübarek bir ramazan ayında indirilmişti.
Bin aydan daha kıymetli olan Kadir Gecesi de yine ramazan ayının içindedir.
En üstün yaratılışta olan insan, başıboş bırakılmamış, en üstün ahlakın numuneleri olan peygamberler de yine onların içinden seçilerek, kendisine rehber olarak görevlen- dirilmiştir.
Allahü Teâlâ, kuluna, secde ederek (namaz kılarak), oruç tutarak ve ibadetleri yaparak kulluğun şahika noktasına er ve bana yaklaş buyuruyor.
İnsanı düştüğü derekeden (alçaklıktan) kurtarmak istiyor.
Evet... En üstün yaratılışa sahip olan insan... İnsanlar içinde de en üstün yaratılışa sahip olan, âlemlere rahmet olarak gönderilen sevgili Peygamberimiz Muhammed aleyhisselamdır.
Her bakımdan en mükemmel ve en üstün örnek.
O ki habibullahtır ve bütün âlemler O’nun hürmetine yaratılmıştır.
Peygamber’i tanıyıp sevmek ve O’nun benimseyip yaptıklarını, O benimsedi ve yaptı diye yapmak, yani O’na benzemeye çalışmak yaratılışın gayesidir.
Tek kelimeyle, insan olmaktır.
Ve o, en üstün gayedir.
Nitekim O’nu kıl ucu kadar sevmenin, O’na benzemeye çalışmanın ve O yaptı diye yapmanın (yapabildiği kadar) kıymeti, topyekûn kâinattan ve içindekilerden daha değerlidir.
Bir de günümüzde Peygamber’siz din arayışında olan bedbahtları düşünün ve o tür bir insanlığa esef edin!
Bayramınız kutlu olsun...
