Başından beri söylüyoruz; Türk siyasetinde asıl sorun muhalefette. Zira ana muhalefeti temsil eden parti, bir türlü iktidara alternatif olamamaktadır.
Onca muhalefet partilerinin onca yenilgilerden sonra da ders çıkaramadıklarını ve gerekli önlemleri alamadıklarını ibretle izliyoruz.
İşin bundan da vahimi, muhalefet partileri daha kendi içlerindeki düzeni kurabilmiş değiller.
Kendi tabirleriyle ‘içten yanmalı motor’ görüntüsündeler ama sözü edilen motorlarda bir itme gücü var; bunlar da o da yok. Sadece kendilerini yakıp bitiriyorlar.
Muhalefet partisi olup da yeni sistemi okuyabilen ve kendisini ‘doğru’ yerde konumlandırabilen yegane parti MHP’dir. Çünkü yeni sistem yüzde 50 artı 1’i şart koşuyor.
Buna göre konumlanıp; iktidar yahut muhalefet bloğunda yer alma zorunluluğu var. Artık eskisi gibi; küçük olsun benim olsun anlayışıyla siyasetçilik oyunu oynamanın manası kalmadı.
Örneğin: Başkan (tek parti veya ittifak) yüzde 52 ile seçilmişse; alternatifi (rakibi) olan adayın da (tek başına ya da ittifak) yüzde 48 bandında olması gerekir.
CHP, 24 Haziran seçimleri öncesinde şark kurnazlığı yaparak birkaç tavşanın peşine birden düştü; umulanın aksine hiç birisini yakalayamadı.
Partinin lideri Cumhurbaşkanlığına aday olmayıp başkasını çıkardı; bu da başına bela oldu. Halbuki böyle yapmakla, adaylık yarışında ondan kurtulmayı umuyordu.
Tam tersi oldu; Kılıçdaroğlu, istifa etmeyip liderlikte direnince parti, ortasından ikiye bölünmüş oldu. Karşılıklı iki taraf, vuruşarak yerel seçimlere gidiliyor.
Kavganın temelinde ‘ben’ var; halbuki nice ‘ben’ler geldi; ne kavga bitti ve ne de istenilen sonuca gidilebildi.
Diğer muhalefet partilerinin de CHP’den aşağı kalır tarafları yok. Benzemezlerin zoraki birlikteliği pazara kadarmış.
İYİ Parti’deki liderlik konusu; bir şöyle bir böyle demelerin ardından Sayın Akşener ikna edildi! Akşener zaten liderdi; asıl merak edilen; Akşener’in, parti içindeki benzemezleri ne şekilde ikna edip bir arada tutup tutamayacağı sorunu idi.
Daha doğrusu parti içindeki CHP’lilerle MHP’lilerin doku uyuşmazlıklarının nasıl giderileceğiydi.
İşte bu uyuşmazlığın giderilip giderilememesi veya nasıl giderilmesi; İYİ Parti’nin ömrünü, ‘bugün mü, yarın mı’ şeklinde belirleyecektir.
Hiç kimse; ilk seçimde alınan 5 milyon oya güvenip de gelecek hesabı yapmasın; zira o, bir proje idi ve tutmadı. 5 milyon oy ise, geldiği gibi gider!
Nereye gider diye sormayın, elbette ki geldikleri yere gider.
Gelinen ve gidilen yerlerde de, eskisi gibi fazla alternatif olmayacak; ya muhalefet, ya da iktidar bloğu var artık.
Zira yeni sistemde ‘küsurat(arta kalan parça) partileri tabela olarak kalmaya mahkumdur.
Dikkat ederseniz; muhalefet partilerini daha içlerini düzene sokamadılar; halbuki asıl işleri dışarıda, halkla..
Malum; seçimler delegenin oyuyla değil halkın oyuyla kazanılıp kaybediliyor.
Nasıl mı? Onu da önümüzde yazıda kaleme alalım.