Batı, sürekli Doğu’daki ipleri ele geçirme peşinde.
Kopartmaya da hiç niyeti yok.
Doğu nefretin ötesinde büyük hayallerinin vazgeçilmez durağı.
Bin yıldan beri aklı fikri, parası, askeri, casusu Doğu’da.
Haçlı Savaşları ile başlayan Doğu sevdasından hiç vazgeçmeyen Batı, Osmanlı Devleti’ni bu yüzden tasfiye etti...
Arapları ve Balkanlar’ı bizlere karşı Batılı efendiler kışkırttı ve ırkçılık stratejisiyle tüm iç isyanların fitilini ateşledi.
Son yüzyıldan beri de Türkiye üzerine her tür pis oyunu oynamaya devam ediyor...
***
Batı düşmanı hiç değiliz.
Batı’yı idare eden siyasilerin, askeri kafaların ticari ve istihbarat oyunlarından, işgal ve sömürgeci anlayışından artık bıkıp usandık.
Dışımızdaki Hans’ların bizi anlamasını beklemiyoruz, içimizdeki Hans’ları daha anlayabilmiş ve tanıyabilmiş değiliz ki!
Daha kimlerin de Hans olabileceğini de bilmiyoruz ki...
İçimizdeki Hans’ları koruyan, kollayan bağrına basan Almanya bir vize için kapısına vardığımızda ise anamızın kızlık soyadına kadar soruyor!
***
Kurt dostluğunu kendince alışkanlığa çeviren Batı hayranlarına diyoruz ki yüzyıl önce Kahramanmaraş, Gaziantep, Hatay’a Fransızlar; İzmir, Afyonkarahisar, Eskişehir’e Yunanlılar turistik geziye gelmediler...
Cemil Meriç’in bir sözünü daha hatırlıyoruz bir sonbahar sabahında...
Diyor ki:
- Batı’dan gelen hiç bir izm masum değildir.
***
“Yaprak sıkılmıştı ağaçtan, sonbahar bahaneydi” diyen üstat Necip Fazıl gibi düşünüyoruz artık.
Biz AB ağaçlarında bir yaprak gibi durmaktan sıkıldık...
Ve sonbahar mevsimi de son bahanemiz oldu...
Şimdi varsın biraz da coğrafyayı cehennem ateşine çeviren Batılı ve Doğulu Hans’lar dans ederek düşünsün...
